Ρόσνα και...Μοζαμέλ
Πατάκης
Μια μικρή ιστορία για την αγάπη... Αυτή είναι η σύντομη περιγραφή στο οπισθόφυλλο της μικρής αυτής ιστορίας της Χριστίνας Φραγκεσκάκη. Μια ιστορία χωρίς εικόνες "περιτυλιγμένη" σε ένα μικρό βιβλιαράκι τσέπης με άκοπα φύλλα, που σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές, γεμάτες νοσταλγία.
Η Ρόσνα, είναι ένα κορίτσι ξεχωριστό. Έχει σκιά χρυσή και φωτεινή, σε αντίθεση με όλους τους άλλους ανθρώπους που κουβαλούν τις γκριζόμαυρες σκιές τους. Η Ρόσνα είναι και γενναιόδωρη. Χαρίζει τη σκιά της απλόχερα, σε όποιον τη χρειάζεται, χωρίς αντάλλαγμα... Μέχρι που μια νύχτα βλέπει στο όνειρό της τον Μοζαμέλ. Από τότε η Ρόσνα αλλάζει, χάνει τη χρυσή σκιά της και αρχίζει να αναζητά τον άντρα του ονείρου της. Ψάχνει παντού, αλλά αφήνει για το τέλος το σοκάκι της, το κοντά, το καμιά φορά δεν ξέρεις... Κι όταν απελπισμένη πια από την άκαρπη αναζήτηση επιστρέφει εκεί, βλέπει τον Μοζαμέλ να λάμπει στη χρυσή σκιά του. Στη σκιά που αποκτούσε όσο η Ρόσνα έχανε τη δική της. Η Ρόσνα του δίνει το χέρι και εκείνος το παίρνει αμέσως στο δικό του. Και προχωρούν. Και όσο προχωρούν η χρυσή σκιά του Μοζαμέλ εξαφανίζεται και γίνεται γκριζόμαυρη, όπως όλων των ανθρώπων. Το χρυσό και η λάμψη φεύγει από τον δρόμο και μπαίνει μέσα τους και ριζώνει για πάντα...
Έτσι εξελίσσεται και καταλήγει αυτή η παραμυθένια ιστορία, η οποία όπως γίνεται φανερό έχει στο κέντρο της την αγάπη. Ποια αγάπη όμως; Τη συντροφική, την ερωτική, τη μητρική, τη φιλική; Γιατί η αγάπη έχει πολλές μορφές, αλλά μία και μοναδική ουσία. Η αγάπη είναι φως για τη ζωή κάθε ανθρώπου. Είναι το χρυσάφι που έχεις μέσα σου, αλλά πρέπει να το μοιραστείς για να αποκτήσει αξία. Η αγάπη είναι η βασική αναζήτηση της ζωής, γιατί αν τη γνωρίσεις ή απλώς την υποψιαστείς, δεν μπορείς πια να ζήσεις χωρίς αυτήν. Και όταν την ανακαλύψεις, δε σε νοιάζει πλέον να ξεχωρίζεις, να είσαι μοναδικός. Θες απλά να ζεις μέσα σε αυτήν, όπως όλοι οι άνθρωποι. Ακόμη κι αν έχεις βασανιστεί για να τη βρεις ή είναι δίπλα σου και δεν τη βλέπεις γιατί κοιτάς αλλού, εκείνη είναι εκεί και σε περιμένει υπομονετικά, μέχρι να σου αποκαλυφθεί και να σε αλλάξει...
Έτσι και η Ρόσνα και ο Μοζαμέλ περιμένουν τους αναγνώστες να τους ανακαλύψουν, για να αλλάξουν έστω και λίγο την καθημερινότητά τους. Και παρόλο που η ίδια η συγγραφέας θεωρεί πως το βιβλίο της απευθύνεται κυρίως σε ενήλικες, εγώ θα πω πως το βιβλίο είναι για όλους, όπως και η αγάπη είναι για όλους. Ο καθένας θα το δει μέσα από τη δική του ματιά, θα κάνει τους προσωπικούς του συνειρμούς και θα ανατρέξει στις δικές του εμπειρίες. Και όταν το διαβάσει δυο και τρεις φορές, σίγουρα θα θελήσει να το χαρίσει σε ένα αγαπημένο του πρόσωπο, χωρίς να σκεφτεί την ηλικία ή το φύλο του. Γιατί είμαι σίγουρη πως μέσα του θα βρει τα λόγια που δεν μπόρεσε ο ίδιος να πει, παρόλο που τα ένιωσε ή τα σκέφτηκε. Και έτσι απλά η αγάπη του θα πάρει μορφή και θα χαριστεί απλόχερα, όπως της αξίζει...
Από τη Χρύσα Κουράκη