Το Ξανά: Ένα βιβλίο του Μάκη Τσίτα που γεννά ποικίλα ερωτήματα...

Μάκης Τσίτας

Το Ξανά

Εικονογράφηση: Λίλα Καλογερή

Πατάκης

Το Ξανά είναι ένα βιβλίο που «ξαναφέρνει» στην επιφάνεια ερωτήματα και προβληματισμούς σχετικά με τον ορισμό της Παιδικής Λογοτεχνίας, με το ποια βιβλία ανήκουν σε αυτήν και ποια στη λογοτεχνία ενηλίκων, με το ποιος αποφασίζει αν ένα βιβλίο είναι παιδικό, εφηβικό ή όχι. Γιατί Το Ξανά είναι ένα βιβλίο που όποιος το διαβάσει, το ερμηνεύει διαφορετικά, όπως και έναν πίνακα ζωγραφικής ή ένα ποίημα. Κι ενώ όσοι ενήλικες το διάβασαν από το περιβάλλον μου μου είπαν πως το «Ξανά» είναι η αγάπη, ο έρωτας, ακόμη και ο ίδιος μας ο εαυτός, ο γιος μου (Δ’ Δημοτικού) μου είπε πως το «Ξανά» είναι «η μαμά».

Γιατί το «Ξανά» του καθενός ορίζεται από τις εμπειρίες, τα «θέλω», το «είναι» του και έρχεται για να καλύψει τις προσωπικές του ανάγκες και τα πολύ δικά του κενά. Γι’ αυτό και το βιβλίο κυκλοφορεί σε 3 εξώφυλλα της Λίλας Καλογερή, για να επιλέξει ο καθένας αυτό που του ταιριάζει.

Με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο ο Μάκης Τσίτας «παίζει» με λέξεις, στίχους, παροιμίες, γλωσσοδέτες, κείμενα και άλλες μορφές τέχνης, για να δώσει τα βασικά χαρακτηριστικά του «Ξανά»:

Τρέχεις όλη μέρα, αγχώνεσαι, εκνευρίζεσαι, γίνεσαι πτώμα, αλλά μόλις το δεις, μόλις δεις το Ξανά σου, ξεχνάς τα πάντα.

Γύρω όλα είναι χάλια, η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο, όμως μέσα στην αγκαλιά του Ξανά σου όλα είναι αλλιώς.

Το Ξανά σου δε σε φωνάζει ποτέ με τ’ όνομά σου. Σε λέει:

«Ματάκια μου»

«Αγαπούλα μου»

«Ζωούλα μου»

«Φως μου»

Σε παρηγορεί όταν είσαι στενοχωρημένος…

Και χαίρεται όταν σε βλέπει χαρούμενο….

Κι ενώ το «Ξανά» του καθενός μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό, ένα είναι σίγουρο: η αγάπη, η χαρά, ο ενθουσιασμός αλλά και η λύπη και ο θυμός, είναι βασικά κοινά συναισθήματα που διέπουν τη σχέση του καθενός με το «Ξανά» του. Κι αυτό δεν προκύπτει μόνο από το κείμενο, αλλά και από την εικονογράφηση που ακολουθεί την παιχνιδιάρικη φόρμα του κειμένου.

Γιατί να το διαβάσω;

Το Ξανά είναι ένα βιβλίο, που δεν ξέρω αν θέλετε να το διαβάσετε στην τάξη… Το αφήνω στην κρίση σας και στην προσωπική αναγνωστική ανταπόκριση του καθενός. Εγώ σίγουρα θα το διάβαζα και θα «έπαιζα» μαζί του σε πολλά επίπεδα! Ωστόσο, θεωρώ πως αξίζει τον κόπο να το αναζητήσετε και να βρείτε τις δικές σας απαντήσεις, να σχηματίσετε τη δική σας άποψη και να γνωρίσετε από την αρχή το δικό σας «Ξανά»...

Από τη Χρύσα Κουράκη