Λίγα λόγια για εμάς...


Καλώς ήρθατε στο Blog της Λέσχης Ανάγνωσης και Φιλαναγνωσίας, το οποίο βραβεύτηκε με το βραβείο "Κυριάκος Παπαδόπουλος" του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου το 2015.
Το Blog δημιουργήθηκε το 2013, με αφορμή τη Λέσχη Ανάγνωσης Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ανατολικής Αττικής, η οποία λειτουργεί στο πλαίσιο των δράσεων του Τμήματος Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ/νσης και στεγάζεται στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κορωπίου. Στόχος της Λέσχης είναι μέσα από την ανάγνωση βιβλίων παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας, την ανταλλαγή απόψεων και το σχεδιασμό φιλαναγνωστικών δραστηριοτήτων, να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά ως δράση στον εκπαιδευτικό κύκλο και κατ' επέκταση στους μαθητές.
Οι δραστηριότητες φιλαναγνωσίας, οι δράσεις και οι ιδέες που προκύπτουν μέσα από τις συναντήσεις της Λέσχης, θα παρουσιάζονται μέσα από το Βlog, ενώ ταυτόχρονα θα προτείνονται βιβλία θεματικά, θα παρουσιάζονται οι νέες κυκλοφορίες βιβλίων και θα προβάλλονται δράσεις φιλαναγνωσίας σε σχολεία.
Υπεύθυνη συντονισμού της Λέσχης και διαχειρίστρια του Blog είναι η Χρύσα Κουράκη, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ/νσης.

Από το Σεπτέμβριο του 2016, συνεργάτιδες του blog είναι η εκπαιδευτικός Τζελίνα Βογιατζόγλου και η συγγραφέας Βασιλική Κατέρη, η οποία έχει αναλάβει τη θεματική ενότητα "Η τέρψη της ανάγνωσης", με σκοπό από τη ματιά του απλού αναγνώστη -και όχι του εκπαιδευτικού- να σχολιάζει βιβλία που προσφέρουν τη χαρά της ανάγνωσης στα παιδιά.
mail επικοινωνίας:
ckouraki@hotmail.gr






Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

Καλό Πάσχα...με νέα βιβλία!

                                            

Αλεξάνδρα Μητσιάλη
Ξυπόλυτοι Ήρωες
Πατάκης 
Ένα βιβλίο για εφήβους αλλά και για ενήλικες για την εποχή της γερμανικής Κατοχής. Κι ενώ μέχρι τώρα έχουμε διαβάσει και γνωρίζουμε πολύ καλά την περίοδο αυτή στην Αθήνα, τώρα με τους Ξυπόλυτους Ήρωες ταξιδεύουμε στον ίδιο χρόνο στη Θεσσαλονίκη. Η συγγραφέας μεταφέρει την ατμόσφαιρα της Κατοχής και της Αντίστασης σαν να την έχει ζήσει η ίδια και μεταφέρει ιστορική γνώση για το ξυπόλυτο τάγμα και το ξεκλήρισμα των Εβραίων της πόλης μέσα από ένα πολύ καλά πλεγμένο μυθοπλαστικό πλαίσιο.
Σάκης Σερέφας
Έχω νεύρα!
Εικονογράφηση: Σοφία Παπαδοπούλου
Μεταίχμιο
Μια ιστορία με πολύ χιούμορ για τον θυμό αλλά και για τη διαπίστωση της διπλής οπτικής των πραγμάτων, αφού πολύ συχνά στη ζωή μας οι καταστάσεις δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται.
Σε μια μακρινή χώρα ζούσε ένας βασιλιάς προικισμένος με όλα τα καλά του κόσμου, αλλά με ενα ελάττωμα: θύμωνε πολύ, θύμωνε άγρια, θύμωνε με το παραμικρό.... Μέχρι που ένα περιστατικό με τον υπηρέτη του σώζει και τους δύο από βέβαιο θάνατο και αλλάζει τους δύο."Είναι φορές που η ζωή φέρνει τα πάνω κάτω, η λύπη γίνεται χαρά, η Κυριακή Σαββάτο. Μη βιάζεσαι να λυπηθείς ούτε να νευριάσεις, κάτι καλό μπορεί να βγει στις παλιοκαταστάσεις"....

Σύρμω Μιχαήλ
Ο πιο γλυκός χορός!
Εικονογράφηση: Ναταλία Καπατσούλια
Σειρά: Ιστορίες που τις ζεις δυνατά
Μεταίχμιο
Η Μπη, μια μέλισσα που μόλις βγήκε από το αυγό της, ζει σε μια κυψέλη, όπου όλα λειτουργούν με πρόγραμμα και απολύτως ομαδικά. Όλες οι μελισσούλες βοηθούν στην κυψέλη, ενώ κάνουν μαθήματα ζορού και μαθηματικών, απαραίτητα για την ομαδική ζωή. Μόνο που η Μπη δεν είναι τόσο καλή στον χορό, παρόλο που της αρέσει να χορεύει...Διακρίνεται στα μαθηματικά, που τα λατρεύει... Κι ενώ είναι έτοιμη να τα παρατήσει, γιατί θέλει να είναι άριστη σε όλα, η δασκάλα και η φίλη της τη βοηθούν να καταλάβει πως δεν τα παρατάμε με την πρώτη δυσκολία και πως δεν γίνεται όλοι να τα καταφέρνουμε σε όλα. 
Μια σειρά που απευθύνεται σε όσους αποδέχονται τη δική τους διαφορετικότητα αλλά και των άλλων, σε όσους θέλουν να ανήκουν κάπου ή απλά να εκφραστούν, αλλά κυρίως σ’ εκείνους που θέλουν να ζουν δυνατά.

Κώστας Χαραλάς
Μαύρο πρόβατο στο Τέξας
Εικονογράφηση: Γιώργος Δημητρίου
Σειρά: Ιστορίες που τις ζεις δυνατά
Μεταίχμιο
Στην ίδια σειρά και με την ίδια λογική κυκλοφορεί το Μαύρο πρόβατο στο Τέξας για λίγο μεγαλύτερα, ίσως, παιδιά. Δυο πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις δυο διαφορετικών αγοριών από δυο διαφορετικούς κόσμους, αλλά με τα ίδια όνειρα, τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ελπίδες, τον ίδο αγώνα για να τα καταφέρουν. Η αμεσότητα της αφήγησης θα κάνει τα παιδιά να το λατρέψουν!
Στην ίδια σειρά κυκλοφορούν ακόμη τα βιβλία: Όταν το Σύμπαν Συνωμοτεί της Λίνας Σωτηροπούλου και Μπάλα μπαλαρίνα της Αλεξάνδρας Μητσιάλη.

Κατερίνα Ζωντανού
Ομιλείτε πλουτωνικά;
Εικονογράφηση: Ναταλία Καπατσούλια
Μεταίχμιο
Μια εξαιρετικά εικονογραφημένη ιστορία μικρής έκτασης, που δεν ανήκει στις νέες κυκλοφορίες, αλλά βραβεύτηκε πρόσφατα από τον κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το 2016. Μια τρυφερή ιστορία για τη διαφορετικότητα, την επικοινωνία, την αποδοχή και την κατανόηση με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο....με τη βοήθεια των πλουτωνικών, της γλώσσας που μιλούν οι ήρωες της ιστορίας και είναι η πιο φανταστική γλώσσα του κόσμου!

Αλέν Σουρζέ
Εικονογράφηση: Ζουλί Φοκ
Οι μυστικοί πράκτορες του Ολύμπου - Το μήλο της Έριδας
Mamaya
Μια σειρά μυθολογίας, λίγο διαφορετική από τις συνηθισμένες... Γνωστοί μύθοι ξετυλίγονται στις σελίδες των βιβλίων με την απολαυστική παρέμβαση όμως δυο φανταστικών ηρώων: της Λίας και του Λίθου, οι οποίοι βοηθούν τους ήρωες και τους ανθρώπους να γράφουν ιστορίες μέσα από τις αποστολές που τους αναθέτει ο Δίας, ο βασιλιάς όλων.
Στην ίδια σειρά κυκλοφορούν ακόμη Ο Δούρειος Ίππος και στη σπηλιά του Κύκλωπα.



Παρασκευή 15 Απριλίου 2016

Δραστηριότητες φιλαναγνωσίας με "Το Μουσείο των Υποσχέσεων" της Λίνας Μουσιώνη



Λίνα Μουσιώνη
Το Μουσείο των Υποσχέσεων
Εικονογράφηση: Ναταλία Καπατσούλια
Μεταίχμιο
Υπόθεση

Ένα έκθεμα εξαφανίζεται μυστηριωδώς από το Μουσείο των Υποσχέσεων. Ο παράξενος φύλακάς του ζητά τη βοήθεια της Μαργαρίτας για να εξιχνιάσει την υπόθεση. Εκείνη, όμως, έχει τις αμφιβολίες της. Μα είναι δυνατόν να αφήσει την καλοκαιρινή ησυχία της και να τρέχει σε μουσεία; Και πώς να εμπιστευτεί έναν άγνωστο φύλακα; Και μάλιστα βάτραχο; Η Μαργαρίτα τελικά τολμά και τρυπώνει στις αίθουσες του μουσείου, λύνει τους μυστηριώδεις γρίφους που συναντά στην πορεία της και ανακαλύπτει το χαμένο έκθεμα. Μαζί ανακαλύπτει κι ένα κρυμμένο μυστικό…
…………………
Διαβάζοντας το βιβλίο της Λίνας Μουσιώνη αμέσως μου γεννήθηκε η επιθυμία να βρεθώ ανάμεσα σε παιδιά και να διαβάσουμε μαζί το βιβλίο παίζοντας! Γιατί Το Μουσείο των Υποσχέσεων είναι μια ιστορία που σε ταξιδεύει στον χώρο και στον χρόνο των παραμυθιών, των μουσείων, των αντίθετων κόσμων, των μικρών πραγμάτων, της θάλασσας, της γης και τ’ ουρανού. Κεντρικός άξονας όλης της αφήγησης η ιστορία της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων, η οποία εμπνέει τη συγγραφέα και την οδηγεί σε ένα παιχνίδι υποσχέσεων-γρίφων.
Ας παίξουμε, λοιπόν κι εμείς μαζί της…

Δραστηριότητες

  •  Πριν την ανάγνωση του βιβλίου διαβάζουμε στα παιδιά ζευγάρια υποσχέσεων και προσπαθούν να μαντέψουν ποιοι μπορεί να δίνουν αυτές τις υποσχέσεις.
  • Συζητάμε για τα μουσεία: Γιατί υπάρχουν τα μουσεία; Ποια είδη μουσείων υπάρχουν; Σε ποια έχουμε πάει; Σε ποια θα θέλαμε να πάμε; Ποιο είναι το αγαπημένο μας μουσείο;
  • Τι μας αρέσει σε ένα μουσείο – Τι δεν μας αρέσει: Καταγράφουμε τις απόψεις μας σε δυο καταλόγους και τις συζητάμε.
  • Το φανταστικό μουσείο του μέλλοντος: σε ένα χαρτί ζωγραφίζει ο καθένας κάτι που έχει μαζί του ή πάνω του και που θα μπορούσε μετά από πολλά χρόνια να αποτελεί έκθεμα ενός μουσείου.
  • Το δικό μας κόμικ: Θυμόμαστε ένα αστείο ή ένα βαρετό ή ένα δυσάρεστο περιστατικό που μας έχει συμβεί σε ένα μουσείο και το μετατρέπουμε σε κόμικ.
  • Βρίσκουμε τα δικά μας ζευγάρια υποσχέσεων και βάζουμε τους συμμαθητές μας να μαντέψουν ποιος τα λέει. Με αυτά τα ζευγάρια μπορούμε να φτιάξουμε και ένα παιχνίδι memory.
  • Βρίσκουμε και άλλους ήρωες παραμυθιών που θα μπορούσαν να δώσουν υποσχέσεις. Ποιες θα μπορούσαν να είναι αυτές;
  •  Η δική μας υπόσχεση: Βρίσκουμε μια σημαντική για εμάς υπόσχεση. Τη γράφουμε, τη ζωγραφίζουμε και κατασκευάζουμε μια προθήκη για να την τοποθετήσουμε. Έτσι μέσα στην τάξη έχουμε φτιάξει το δικό μας Μουσείο Υποσχέσεων.
  • Φτιάχνουμε μια μακέτα της πόλης του βατράχου.
  • Μετά την ανάγνωση του βιβλίου, διαβάζουμε την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων και εντοπίζουμε τις ομοιότητες.

Από τη Χρύσα Κουράκη

Πέμπτη 7 Απριλίου 2016

Βιβλία παντού! Πώς μπορούμε να φτιάξουμε βιβλιοθήκες και να βάλουμε βιβλία στα σχολειά μας!: Δράση για την καμπάνια "Απρίλιος 2016 - Ημέρες Βιβλίου" του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού



Βιβλία παντού!
Βιβλιοθήκη, ο κόσμος μου!
Δράση για την καμπάνια "Απρίλιος 2016 - Ημέρες Βιβλίου" του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Bookyard, built by Massimo Bartolini for the Belgian art festival TRACK: A Contemporary City Conversation in Ghent. Visitors may browse and choose whatever book they like for a small donation.
 

Η αγάπη για τα βιβλία δεν μπορεί να καλλιεργηθεί χωρίς βιβλία!

Αυτό αποτελεί αναντίρρητο γεγονός και καθοριστική αρχή για τη δημιουργία βιβλιοθηκών στα σχολεία. Παρόλο που οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν πως υπάρχουν βιβλιοθήκες στα σχολεία τους (και δεν υπάρχει λόγος αμφισβήτησης αυτού), ωστόσο τίθενται κάποια ερωτήματα που αφορούν το περιεχόμενο και τη λειτουργία τους. Άραγε σε όλες τις σχολικές βιβλιοθήκες υπάρχουν καινούρια βιβλία από τη σύγχρονη λογοτεχνική παραγωγή; Υπάρχει ποικιλία στο είδος τους (π.χ. εικονοβιβλία, σύγχρονα βιβλία γνώσεων, κόμικς, ποιήματα κλπ.); Η λειτουργία της βιβλιοθήκης γίνεται συστηματικά και οργανωμένα; Σε αυτά τα ερωτήματα - προβλήματα των σχολικών βιβλιοθηκών θα προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποιες λύσεις, που ήδη εφαρμόζονται με επιτυχία σε σχολεία της περιοχής μας.


                                        Σχολική δανειστική βιβλιοθήκη
                                      
Πού;  
Ακόμη και αν δεν υπάρχει ειδικός χώρος στο σχολείο, μια βιβλιοθήκη μπορεί να στηθεί σε έναν διάδρομο ή στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων. Σε κάποια σχολεία η δανειστική βιβλιοθήκη στήνεται και ξεστήνεται 2 ή 3 φορές την εβδομάδα σε ένα σημείο του διαδρόμου, πάνω σε θρανία και παλέτες.

Πότε και από Ποιους; 
   Η βιβλιοθήκη μπορεί να λειτουργεί είτε από μαθητές της Στ’ ή της Ε’ τάξης είτε από εκπαιδευτικούς. Τα παιδιά των μεγάλων τάξεων μπορούν να βοηθήσουν τόσο στην οργάνωση όσο και στο στήσιμο και στον δανεισμό των βιβλίων. Εκ περιτροπής μπορούν να αναλάβουν σε συγκεκριμένες ημέρες και σε συγκεκριμένα διαλείμματα να ανοίγουν τη βιβλιοθήκη, να βοηθούν τα άλλα παιδιά να επιλέξουν βιβλία, να κάνουν την καταγραφή στις καρτέλες δανεισμού, να τοποθετούν τα βιβλία στη σωστή τους θέση. 
   Εναλλακτικά, η βιβλιοθήκη μπορεί να λειτουργεί από εκπαιδευτικούς είτε σε κάποιο διάλειμμα είτε σε μια κενή τους ώρα. Ιδανικό θα ήταν η βιβλιοθήκη να άνοιγε κάποιες μέρες ή μια φορά τον μήνα εκτός σχολικού ωραρίου, ώστε να μπορούν τα παιδιά να περνούν περισσότερο χρόνο εκεί ή να παρακολουθούν κάποιες εκδηλώσεις με συγγραφείς ή να γίνονται θεματικά αφιερώματα ή να λειτουργούν Λέσχες Ανάγνωσης (δείτε περισσότερα για τη λειτουργία της Λέσχης Ανάγνωσης εδώ). Σε σχολεία της περιοχής μας (π.χ. 1ο Δ.Σ. Λαυρίου) η βιβλιοθήκη λειτουργεί ως «Στέκι Βιβλίου» με τον συγκεκριμένο τρόπο με μεγάλη συμμετοχή και επιτυχία.

Πώς; 

Μια σχολική ή παιδική βιβλιοθήκη διαφοροποιείται στην οργάνωση από μια γενική βιβλιοθήκη. Τα βιβλία στην παιδική ή σχολική βιβλιοθήκη θα ήταν καλό να είναι ταξινομημένα θεματικά και όχι με βάση το είδος τους. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να γίνει μια γενική κατηγοριοποίηση σε βιβλία με θέμα το περιβάλλον, τη φιλία, την οικογένεια, τα κοινωνικά προβλήματα, την περιπέτεια, την επιστημονική φαντασία κλπ. Κάθε κατηγορία μπορεί να περιλαμβάνει βιβλία κάθε είδους, όπως εικονογραφημένα, βιβλία γνώσεων, παραμύθια, κόμικς, μυθιστορήματα, διηγήματα κλπ. Η διάκριση αυτή μπορεί να γίνει και με μια χρωματική ένδειξη στη ράχη του βιβλίου, που να υποδεικνύει τη θεματική του (π.χ. πράσινο για το περιβάλλον, κόκκινο για τα κοινωνικά προβλήματα, μπλε για την επιστημονική φαντασία κλπ.). Η συγκεκριμένη μορφή κατηγοριοποίησης είναι μια χρονοβόρα ίσως διαδικασία, η οποία όμως μπορεί να γίνει από μαθητές στη διάρκεια της χρονιάς δίνοντάς τους την ευκαιρία να γνωρίσουν καλύτερα τα βιβλία της βιβλιοθήκης. 
   Μια πολύ καλή ιδέα για τη λειτουργία της βιβλιοθήκης είναι η καθιέρωση ενός θεματικού αφιερώματος κάθε μήνα. Έτσι, κάθε μήνα μπορούν να τοποθετούνται σε ειδικές κεντρικές προθήκες βιβλία σχετικά με το τρέχον θέμα, έτσι ώστε να προβάλλονται ως πρόταση και να είναι πιο εύκολα προσβάσιμα στους μαθητές. 
   Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η δημιουργία ενός τμήματος ξενόγλωσσων βιβλίων στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας. Η παρουσία ξενόγλωσσων βιβλίων που απευθύνονται σε μαθητές της ξένης γλώσσας και γι’ αυτό παρουσιάζουν ποικιλία γλωσσικού επιπέδου και θεματολογίας είναι ακόμα μία ευκαιρία για τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με την ξένη γλώσσα και να την εντάξουν στην καθημερινότητά τους. Με την ανάγνωση βιβλίων που έχουν επιλέξει τα ίδια ανάλογα με τις γλωσσικές τους ικανότητες βελτιώνεται η ευχέρεια τους στην ανάγνωση και συνεπώς η αυτοπεποίθησή τους και τα κίνητρά τους για περισσότερη ανάγνωση. Παράλληλα, διευρύνουν τους ορίζοντές τους αφού μέσα από την ανάγνωση βιβλίων γνωρίζουν καλύτερα τον ξένο πολιτισμό.

Πού βρίσκω βιβλία; 
 
Αυτό είναι το σημαντικότερο θέμα για τη δημιουργία μιας βιβλιοθήκης θελκτικής για τα παιδιά. Η ύπαρξη καινούριων βιβλίων με ποικιλία θεμάτων και ειδών είναι αναγκαία, αλλά παράλληλα πολυέξοδη. Το έξοδο αυτό μπορεί να αναλάβει είτε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων είτε η Σχολική Επιτροπή είτε κάθε γονιός μεμονωμένα, ανάλογα με τις δυνατότητές του. Για παράδειγμα, σε νηπιαγωγεία και Δημοτικά της περιοχής μας οι εκπαιδευτικοί κάθε χρόνο φτιάχνουν τον κατάλογο με τα βιβλία που επιθυμούν να έχουν στη βιβλιοθήκη τους και τον αναρτούν στην είσοδο του σχολείου. Κάθε γονιός που επιθυμεί να αγοράσει ένα ή περισσότερα από αυτά τα βιβλία, το αγοράζει σβήνοντας τον τίτλο του βιβλίου από τον κατάλογο. Με τον συγκεκριμένο τρόπο, η βιβλιοθήκη κάθε χρόνο εμπλουτίζεται με νέες ενδιαφέρουσες εκδόσεις.


Ανταλλακτικές Βιβλιοθήκες

                                                
   Οι ανταλλακτικές βιβλιοθήκες έχουν γίνει πλέον κάτι σαν θεσμός, που συνεχώς εξαπλώνεται όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Πολύχρωμοι χώροι συνάντησης ανθρώπων, βιβλίων και ιδεών, βρίσκονται σε πολλές αθηναϊκές γειτονιές, πάρκα και πλατείες προκαλώντας και προσκαλώντας αναγνώστες κάθε ηλικίας. 
   Οι ανταλλακτικές βιβλιοθήκες δίνουν την ευκαιρία στα βιβλία να ταξιδέψουν και να ανανεώσουν τη ζωή τους αντί να κιτρινίζουν στα ράφια κάποιας βιβλιοθήκης. Ειδικά βιβλία που δε θα ήταν χρήσιμα για κάποιον ιδιοκτήτη (π.χ. ταξιδιωτικοί οδηγοί, σχολικά βοηθήματα κ.α.) θα μπορούσαν να βρουν αξία στα χέρια ενός άλλου αναγνώστη. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα επαναχρησιμοποίησης με αειφορικό χαρακτήρα σε περιβαλλοντικό και κοινωνικό επίπεδο, ιδιαίτερα σημαντικό σε εποχές οικονομική κρίσης. Οι ανταλλακτικές βιβλιοθήκες ενισχύουν τα αίσθημα κοινωνικής προσφοράς και αλληλεπίδρασης. 
   Παιδικές ανταλλακτικές βιβλιοθήκες, ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλές… Ο Κύκλος του Ελληνικού παιδικού Βιβλίου ξεκίνησε τη δράση Read and Share, τοποθετώντας ανταλλακτικές βιβλιοθήκες σε κάποια σχολεία της Αττικής, με πολύ θετικά αποτελέσματα, τόσο στην υποδοχή τους από τη σχολική κοινότητα όσο και στην αύξηση του αριθμού των αναγνωστών.

Πώς λειτουργεί όμως μια ανταλλακτική βιβλιοθήκη;  

Η ανταλλαγή γίνεται δωρεάν χωρίς την οποιαδήποτε συνδρομή. Η βιβλιοθήκη είναι ανοιχτή 24 ώρες την ημέρα και 7 ημέρες την εβδομάδα. Κάθε ενδιαφερόμενος δίνει ένα βιβλίο και παίρνει ένα νέο από τη βιβλιοθήκη. Καλό είναι να εκτυπώσει ένα αυτοκόλλητο «αντάλλαξέ το» και να το κολλήσει στη ράχη του βιβλίου που παραχωρεί ή να γράψει μια αφιέρωση, προκειμένου να διασώσει το βιβλίο.

Η Ανταλλακτική Βιβλιοθήκη στο σχολείο
 


2ο Δ.Σ. Κερατέας
   Στην περίπτωση λειτουργίας ανταλλακτικής βιβλιοθήκης στο σχολείο, η διαδικασία «δανεισμού» βιβλίων γίνεται με τον ίδιο τρόπο. Τα παιδιά μπορούν να δανείζονται ελεύθερα βιβλία αφήνοντας πίσω πάντα κάποιο δικό τους. Το όφελος της διαδικασίας για τα παιδιά είναι πολλαπλό:
  • Οι μαθητές έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα βιβλία οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Μπορούν να δανείζονται για το σπίτι βιβλία ή να επιλέγουν ένα από αυτά για να διαβάσουν μια βροχερή μέρα στο σχολείο ή σε κάποιο διάλειμμα.
  • Τα παιδιά αποκτούν υπευθυνότητα στην προστασία των βιβλίων και στη λειτουργία της βιβλιοθήκης, καθώς οι μόνοι εμπλεκόμενοι στη διαδικασία είναι αυτά τα ίδια.
  • Σε αντίθεση με τη βιβλιοθήκη της τάξης, όπου συνήθως υπάρχουν βιβλία μόνο για το συγκεκριμένο ηλικιακό στάδιο των μαθητών, κάθε μαθητής μπορεί ελεύθερα να επιλέξει το βιβλίο που επιθυμεί, ανεξάρτητα από την ηλικία του, χωρίς προκαταλήψεις. Με τον συγκεκριμένο τρόπο ιδιαίτερα ωφελούνται τα παιδιά με δυσκολίες στην ανάγνωση, τα οποία μπορούν να επιλέξουν ένα μικρότερης έκτασης βιβλίο ή ένα εικονογραφημένο βιβλίο, που πιθανώς δεν θα υπήρχε στη βιβλιοθήκη της τάξης τους. Το ίδιο όφελος έχουν και τα μικρότερης ηλικίας παιδιά, που πιθανώς είναι ώριμοι αναγνώστες και επιθυμούν να διαβάσουν ένα πιο εκτεταμένο ή αυξημένης δυσκολίας μυθιστόρημα.
    4ο Δ.Σ. Κερατέας
    Στη Δ/νση Π.Ε. Ανατολικής Αττικής τη φετινή χρονιά μέχρι στιγμής έχουν ιδρυθεί 3 νέες ανταλλακτικές βιβλιοθήκες σε χώρους σχολείων, ενώ έχουν εμπλουτιστεί με βιβλία δυο ήδη υπάρχουσες ανταλλακτικές βιβλιοθήκες της δράσης Read and Share.
Γονείς και Ανταλλακτική Βιβλιοθήκη  
Στο σχολείο που λειτουργεί μια ανταλλακτική βιβλιοθήκη, οι γονείς διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο ως προς την ποιότητα και την ποικιλία ανανέωσης των βιβλίων. Είναι σημαντικό οι γονείς να γνωρίζουν την αξία και τα οφέλη μιας τέτοιας βιβλιοθήκης, έτσι ώστε να φροντίζουν τα βιβλία τα οποία αφήνουν τα παιδιά να πληρούν κάποιες προϋποθέσεις:

1. Να είναι σε καλή κατάσταση.
2. Να είναι σχετικά σύγχρονες εκδόσεις, προκειμένου να τραβούν το ενδιαφέρον των παιδιών.
3. Να ελέγχουν την καταλληλότητά τους ως προς το περιεχόμενο.
   Οι γονείς θα πρέπει να έχουν πάντα στο μυαλό τους πως τα βιβλία που θα αφήσουν τα παιδιά στη βιβλιοθήκη, είναι τα βιβλία που τελικά θα διαβάσουν τα παιδιά τους και οι φίλοι των παιδιών τους. Πριν στείλουν κάποιο βιβλίο στο σχολείο ας αναρωτηθούν: «Θα ήθελα το παιδί μου να διαβάσει αυτό το βιβλίο; Θα του αρέσει; Αν το διαβάσει αυτό, θα θέλει να διαβάσει ακόμη ένα αντίστοιχο;». 
   Ας μην ξεχνάμε πως στόχος της ανταλλακτικής βιβλιοθήκης είναι να αγαπήσουν τα παιδιά τα βιβλία, να τα αναζητούν μόνα τους και να οδηγούνται οικειοθελώς σε νέες αναγνώσεις.      Δίπλα στην παιδική ανταλλακτική βιβλιοθήκη οι γονείς θα μπορούσαν να λειτουργήσουν τη δική τους ανταλλακτική βιβλιοθήκη με βιβλία ενηλίκων. Με τον τρόπο αυτό οι γονείς λειτουργούν σαν πρότυπα για τα παιδιά αλλά παράλληλα τα σχολείο ανοίγει στους γονείς φιλοξενώντας μία δραστηριότητά τους και εντάσσοντάς τους στη σχολική κοινότητα.

                                               Κινητές Βιβλιοθήκες

                                          
Το σύστημα των κινητών βιβλιοθηκών που ταξιδεύουν ως «βαλίτσες» ή ως «σάκοι» από σχολείο σε σχολείο ξεκίνησε για πρώτη φορά με τον τίτλο ΒΙΒΛΙΑ ΣΕ ΡΟΔΕΣ® από τη μη κερδοσκοπική πολιτιστική εταιρεία ΠΥΡΝΑ, με τη συνεργασία του Γραφείου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Α’ Αθήνας. Το πρόγραμμα δημιουργήθηκε το 2012 και η εφαρμογή του ξεκίνησε από την Αθήνα, με τη συνεργασία της Κεντρικής Βιβλιοθήκης Δήμου Αθηναίων και επεκτάθηκε με μεγάλο δωρητή το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. 

   Τα ΒΙΒΛΙΑ ΣΕ ΡΟΔΕΣ® (www.vivliaserodes.gr) είναι ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα που φέρνει μικρές, κινητές, θεματικές και δανειστικές βιβλιοθήκες μέσα στις σχολικές τάξεις των δημόσιων δημοτικών σχολείων και ενθαρρύνουν τα παιδιά να ξεφυλλίσουν, να ακούσουν ή να διαβάσουν τα βιβλία στο σχολείο, να αναγνωρίσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα που τους προκαλούν και να τα μοιραστούν. Τους προσφέρει την επιλογή να δανειστούν βιβλία στο σπίτι και να χαράξουν έτσι την προσωπική τους αναζήτηση, καθώς το ένα βιβλίο τους δημιουργεί το ενδιαφέρον να διαβάσουν το άλλο. 
   Τα ΒΙΒΛΙΑ ΣΕ ΡΟΔΕΣ® φθάνουν στο σχολείο μέσα σε ένα σάκο με ρόδες, ώστε να μεταφέρονται εύκολα. Σε κάθε θεματικό σάκο συνδυάζονται 25 περίπου βιβλία γνώσεων, μυθοπλασίας, λογοτεχνίας, εικονογραφημένα, που καλύπτουν τρία επίπεδα αναγνωστικής ικανότητας. Παραμένουν στη σχολική τάξη επί τέσσερεις εβδομάδες, ώστε να υπάρχει χρόνος για δανεισμό και για παράλληλες δράσεις όπως εργαστήρια, λέσχη ανάγνωσης, συζητήσεις με συγγραφείς και εικονογράφους, επισκέψεις σε βιβλιοθήκες, εκθέσεις κ.α. Τόσο ο σάκος, όσο και η ιστοσελίδα, περιέχουν προτάσεις αναγνωστικών διαδρομών και δράσεων γύρω από τα βιβλία. 
   Αντίστοιχο σύστημα κινητών βιβλιοθηκών δημιουργήθηκε και από τη Δ/νση Π.Ε. Ανατολικής Θεσσαλονίκης, το οποίο λειτούργησε μέχρι το 2013. 
   Στη Δ/νση Π.Ε. Ανατολικής Αττικής από το 2013 λειτουργεί το πρόγραμμα με τις «Λογοτεχνικές Βαλίτσες» (δείτε περισσότερα εδώ), οι οποίες «ταξιδεύουν» από σχολείο σε σχολείο καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. 
   Οι βαλίτσες (2 για το Δημοτικό και 4 για το Νηπιαγωγείο) περιλαμβάνουν βιβλία ποικίλων ειδών και θεμάτων και προορίζονται για μεγαλόφωνη ανάγνωση στο σχολείο και όχι για δανεισμό στο σπίτι. Για τον συγκεκριμένο λόγο οι βαλίτσες απευθύνονται σε όλη τη σχολική μονάδα και όχι μεμονωμένα σε μια τάξη. Κάθε χρόνο οι βαλίτσες πολλαπλασιάζονται, καθώς δωρεές έχουν γίνει από το βραβευμένο εκπαιδευτικό portal ELNIPLEX, ενώ από φέτος δύο από τις τέσσερις βαλίτσες του Νηπιαγωγείου είναι θεματικές με λογοτεχνικά βιβλία κοινωνικής –συναισθηματικής μάθησης, κατάλληλα και για το πρόγραμμα Βήματα για τη Ζωή που εφαρμόζουν πολλά από τα νηπιαγωγεία μας. 
   Εκτός από τα βιβλία οι Λογοτεχνικές Βαλίτσες περιέχουν μια κούκλα-μασκότ που «φέρνει» μαζί της ένα γράμμα εξηγώντας το πώς βρέθηκαν τα βιβλία από τη βιβλιοθήκη της Δ/νσης στο σχολείο (το γράμμα έχει γράψει η συγγραφέας και εκπαιδευτικός Έλενα Αρτζανίδου), προτάσεις αξιοποίησης της μασκότ, προτάσεις φιλαναγνωστικών δραστηριοτήτων, βιβλιογραφία για την Παιδική Λογοτεχνία που μπορούν να αξιοποιήσουν οι εκπαιδευτικοί και έντυπα αξιολόγησης των βιβλίων για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς. Επιδιώκοντας τη δημιουργία ενός «δικτύου λογοτεχνικής επικοινωνίας» των σχολείων, σε κάθε βαλίτσα υπάρχει ειδική θήκη, όπου το ένα σχολείο αφήνει για το επόμενο μια αξιολόγηση των βιβλίων που διάβασαν ή μια κατασκευή ή οτιδήποτε άλλο δημιούργησαν σε σχέση με κάποιο ή κάποια από τα βιβλία που διάβασαν. 

                                                  Υπαίθρια Βιβλιοθήκη

As part of its 30th anniversary celebration in 2010, IKEA created a giant outdoor library on Sydney’s Bondi Beach and invited beachgoers to trade in one of their own books or pick a new favorite for a donation. Though the shelves were only up for a single day (the most pop-up of pop-ups), it sure looks idyllic.
    Ο εξωτερικός χώρος του σχολείου είναι ένας από τους πιο ωραίους χώρους για να στηθεί μια βιβλιοθήκη. Η υπαίθρια βιβλιοθήκη είναι μία πρόχειρη κατασκευή με δυνατότητες τοποθέτησης μερικών βιβλίων τα οποία οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα να ξεφυλλίζουν και να διαβάζουν, ιδιαίτερα τις ζεστές μέρες του έτους. Στην Ελλάδα οι μέρες του έτους που επιτρέπουν ευχάριστα την παραμονή σε εξωτερικό χώρο είναι πολλές και δίνουν τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς να τις εκμεταλλευτούν. 
   Η υπαίθρια βιβλιοθήκη θα μπορούσε να είναι βασικό συστατικό της αειφορικής σχολικής αυλής. Η σχολική αυλή θα πρέπει να είναι διαμορφωμένη κατά τέτοιο τρόπο ώστε να προσφέρει πολλές δυνατότητες στους μαθητές: δυνατότητες άθλησης, δημιουργικού παιχνιδιού, κοινωνικοποίησης κτλ. Η βιβλιοθήκη προσφέρει στιγμές χαλάρωσης και δημιουργικής απομόνωσης που συχνά είναι απαραίτητες για τους μαθητές μέσα στην ένταση της ημέρας. Παράλληλα, η αυλή του σχολείου είναι από τους πρώτους δημόσιους χώρους που χρησιμοποιούν τα παιδιά και γι’ αυτό θα μπορούσαν να εκπαιδευτούν στο να εκτιμούν το ρόλο που μπορεί να παίξει στην ποιότητα της ζωής τους και στην ανάληψη υποχρέωσης για την προστασία και την αναβάθμισή της. Έτσι αν τη διαχείρισή της αναλάβουν οι ίδιοι οι μαθητές με τη μεταφορά και το στήσιμο των βιβλίων κάθε πρωί και οι χρήστες είναι υπεύθυνοι για τη διατήρησή της σε καλή κατάσταση, τότε η όλη διαδικασία είναι ευκαιρία για διαμόρφωση υπεύθυνων πολιτών. 
An adorable library kiosk in a park in Santiago, Chile.
 Στην υπαίθρια βιβλιοθήκη μπορούν να βρουν στέγη όλων των ειδών των βιβλίων. Ιδιαίτερα, όμως, αυτά που αναφέρονται στο φυσικό περιβάλλον μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά μία ολοκληρωμένη χωροχρονική εμπειρία. Στη γωνιά αυτή μπορεί επίσης να υπάρχει και γραφική ύλη (ρολά χαρτιού, κιμωλίες για γραφή στο πάτωμα κτλ.) ώστε οι μαθητές να μπορούν να γράφουν ή να ζωγραφίζουν. 
   Τέλος, η ύπαρξη μίας υπαίθριας βιβλιοθήκης στο σχολείο αυξάνει το χρόνο που τα παιδιά περνάνε σε εξωτερικό χώρο με όλα τα οφέλη που αυτό συνεπάγεται. Κυρίως, όμως, όπως έχει αποδειχθεί από έρευνες αυξάνεται ο βαθμός συγκέντρωσης και μειώνεται η πνευματική κόπωση. 
   Υπαίθρια βιβλιοθήκη στην περιοχή μας έχει δημιουργήσει το 7ο Ν/Γ Παλλήνης, η οποία έχει βραβευτεί διπλά και η οποία λειτουργεί με απόλυτη επιτυχία τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες του χρόνου. 


                                                   
Το σημαντικότερο όλων για την πραγματοποίηση των παραπάνω δράσεων είναι η θέληση και η αγάπη για το βιβλίο. Όπου υπάρχει αυτό το συστατικό η συνταγή της επιτυχίας είναι βέβαιη, οι λύσεις σε τυχόν προβλήματα δίνονται «μαγικά» και οι δράσεις για το βιβλίο και την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας είναι πολλές και ευφάνταστες.


Χρύσα Κουράκη, Βέρα Βορύλλα


Φιλαναγνωσία: Τι, πώς, πότε και γιατί. Από το εργαστήριο στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Λογοτεχνίας του ΠΤΔΕ στις 6/4/2016 με την Καθηγήτρια κα Βίκυ Πάτσιου


Τρίτη 5 Απριλίου 2016

Γιατί να το διαβάσω στην τάξη;....Μανόλο, Μανολίτο και...Μανουήλ του Μάνου Κοντολέων

Μάνος Κοντολέων
Μανόλο, Μανολίτο και...Μανουήλ
Εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή
Πατάκης
Διαβάστε τι λέει ο ίδιος ο συγγραφέας για το βιβλίο 
Διαβάστε ένα απόσπασμα του βιβλίου 

Υπόθεση

 Ένας συγγραφέας – ο Μανόλο. Ένα µικρό αγόρι – ο Μανολίτο. Κι ένα λευκό σκυλί που όµως το φωνάζουνε… Νύχτα. Ζούνε σε µια γειτονιά δίπλα σε ένα ποτάµι. Κι εκεί μαζί "μεγαλώνουν" και "γνωρίζουν" τη ζωή μέσα από μύθους και παραμύθια, μέσα από ιστορίες αληθινές και φανταστικές. Μα θα γνωρίσουν και τον Μανουήλ, τον έφηβο µε τα µαύρα µαλλιά και τα γαλάζια µάτια,που ήρθε κάπου από τα βόρεια – ίσως και από τις σελίδες ενός άλλου βιβλίου, ενός άλλου συγγραφέα… Και που ονειρεύεται πολλά ταξίδια να κάνει… όπως κάποτε τα έκανε ο παππούς του. Μαζί και οι τρεις μοιράζονται τις ιστορίες και τα όνειρα, μα και την πραγματικότητα όπως τη βιώνει ο καθένας.

Γιατί να το διαβάσω;

   Μανόλο, Μανολίτο και Μανουήλ...
   Τρεις χαρακτήρες διαφορετικοί μα τόσο όμοιοι συνυπάρχουν μυθοπλαστικά μέσα σε ένα κείμενο που χωρίς να το θέλει ο αναγνώστης το συνδέει με την πραγματικότητα του συγγραφέα. Σίγουρα η σχέση του Μανόλο με τον Μανολίτο έχει κάτι από την τρυφεράδα της σχέσης του παππού με το εγγόνι με το οποίο μοιράζονται και το ίδιο όνομα. Ή μήπως ο μικρός Μανολίτο, ο έφηβος Μανουήλ και ο ηλικιωμένος Μανόλο είναι ή θα μπορούσαν να είναι το ίδιο πρόσωπο σε τρεις διαφορετικές ηλικιακές φάσεις; Τρεις γενιές επικοινωνούν σκέψεις, φόβους, συναισθήματα, αναζητήσεις... τη ζωή τους ολόκληρη.
   Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας αποκαλύπτει, ο Μανουήλ προέρχεται από ένα άλλο βιβλίο, ενός άλλου συγγραφέα... Ο συγγραφέας αυτός είναι ο Γεώργιος Βιζυηνός και το βιβλίο του είναι "Το μόνο της ζωής του ταξείδιον". Η συγκεκριμένη επιλογή του Μάνου Κοντολέων δίνει μια επιπλέον "ώθηση" για ένα λογοτεχνικό ταξίδι στον αναγνώστη αλλά και στο ίδιο το κείμενο. Η διακειμενική αυτή διασύνδεση, οι παραθέσεις μύθων και παραμυθιών, καθώς και το ποίημα το οποίο αναφέρεται στο τέλος κάνουν το κείμενο με τους χαρακτήρες του να "ζουν" και μετά το τέλος του βιβλίου. Σίγουρα ένας "προχωρημένος" αναγνώστης θα καταλάβει τις συνδέσεις και θα κάνει τους δικούς του συνειρμούς, ενώ ένας "αρχάριος" αναγνώστης θα αναζητήσει τις συνδέσεις αυτές και θα επαναδομήσει τους λογοτεχνικούς ήρωες σε νέα βάση. Με τον συγκεκριμένο τρόπο η απολαυστική ανάγνωση του βιβλίου μετατρέπεται σε μια περιδιάβαση στη λογοτεχνία, στις ανθρώπινες γενεές και στον χρόνο.
   Όλοι μας έχουμε κείμενα που έχουμε αγαπήσει ιδιαίτερα, που κουβαλάμε μέσα μας, που μας εκφράζουν απόλυτα και που πάντα "ξεφυτρώνουν" μπροστά μας. Νομίζω πως ο Μάνος Κοντολέων τα "κομμάτια" του τα αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο τόσο για τα παιδιά που θα τα διαβάσουν και θα ανατρέξουν να τα βρουν, όσο και για τους ενήλικες που θα τους ξυπνήσουν λογοτεχνικές μα και προσωπικές μνήμες αναζήτησης και ενηλικίωσης. 
    Τελειώνοντας, θα ήθελα να σταθώ στα ταξίδια του παππού του Μανουήλ. Ταξίδια με την αφήγηση των οποίων μεγάλωσε ο εγγονός του, ώσπου τελικά τα αναζήτησε και μόνος του. Ταξίδια του νου, που μπορεί να μην πραγματοποιήθηκαν ποτέ, αλλά έδωσαν και στους δύο έναν λόγο να συνεχίζουν και να αντέχουν. Ταξίδια, που αν έστω και για λίγο, παρακινηθούν να κάνουν και οι αναγνώστες του βιβλίου, θα έχει επιτευχθεί ο σημαντικότερος λόγος για να διαβαστεί αυτό το βιβλίο στην τάξη.

Από τη Χρύσα Κουράκη 

Δευτέρα 4 Απριλίου 2016

Γιατί να το διαβάσω στην τάξη;... Γιατί είναι η ιστορία μας!

Αγγελική Δαρλάση
Όταν έφυγαν τ' αγάλματα
Μεταίχμιο

Υπόθεση

Η Αγγελίνα, ένα κορίτσι "διαφορετικό" μεγάλωσε μέσα στο μουσείο σχεδόν. Οι γονείς της εργάζονταν εκεί, με αποτέλεσμα η Αγγελίνα να έχει φίλους της τα αγάλματα. Μοναδικός της αληθινός φίλος, ο Τίκο, ένα επίσης "διαφορετικό" παιδί. Όταν ο Μουσολίνι κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα όσοι σχετίζονταν με το Μουσείο, από τους αρχαιολόγους μέχρι τους απλούς εργάτες, όλοι μοιράζονταν μια κοινή αγωνία∙ όλοι προστάτευαν το ίδιο μυστικό που έμοιαζε να συνοψίζεται σε μία και μόνο φράση: «Να προλάβουμε…».
Η Αγγελίνα θα θελήσει να μάθει εκείνο το μυστικό και θα βοηθήσει τον Τίκο να κρύψει το δικό του.

Μια βαθιά ανθρώπινη κι αντιπολεμική ιστορία για τη φιλία, την ενηλικίωση, την αναζήτηση ταυτότητας και την ανάγκη διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, βασισμένη στην πραγματική ιστορία της απόκρυψης των αρχαιοτήτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου.

Γιατί να το διαβάσω;

   Η Αγγελική Δαρλάση με τη μοναδική αμεσότητα στη γραφή της μας χαρίζει ακόμη ένα βιβλίο, το οποίο ισορροπεί μοναδικά ανάμεσα σε δυο βασικά θέματα: την πραγματική ιστορία της απόκρυψης των αρχαιοτήτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου και τη διαφορετικότητα ως χαρακτηριστικό των ηρώων της. Παράλληλα με τα δυο αυτά θέματα αναπτύσσονται και άλλα, όπως η φιλία, η διαδικασία ενηλικίωσης, η ανάγκη διατήρησης πολιτιστικής κληρονομιάς, ο πόλεμος, η Αντίσταση, η απελευθέρωση, η προσφυγιά.
   Οι μυθοπλαστικοί χαρακτήρες, άρτια δομημένοι, διακρίνονται από τη μοναδικότητα και τη διαφορετικότητά τους, η οποία πάντα υπάρχει με κάποιο τρόπο στα βιβλία της Δαρλάση. Η Αγγελίνα έχει ένα ατροφικό χέρι, γεγονός που την κάνει να μοιάζει με τα αγάλματα του Μουσείου και την οδηγεί στο να δημιουργήσει μια στενή σχέση μαζί τους. Ο Τίκο, ο καλός της φίλος, είναι μοναχικός και περιθωριοποιημένος, εξαιτίας των πολύ χοντρών γυαλιών που αναγκάζεται να φοράει. Η μητέρα της Αγγελίνας, πρόσφυγας από τη Μ. Ασία, είναι επίσης περιθωριοποιημένη από την ελληνική κοινωνία λόγω της καταγωγής της. Τέλος, τα αγάλματα του Μουσείου είναι το καθένα διαφορετικό και μοναδικό για ποικίλους λόγους.
   Κι ενώ η διαφορετικότητα διεισδύει σε κάθε μόριο του κειμένου, παράλληλα ο πόνος της προσφυγιάς και της απώλειας ενώνεται με τον πόνο του πολέμου. Οι μνήμες και το μυθοπλαστικό "παρόν" συνδυάζονται ως μια συνέχεια κι ενώ χρονικά δεν σχετίζονται, κατορθώνουν να δίνουν μια επίκαιρη εικόνα της σύγχρονης πια πραγματικότητας. Διαβάζοντας κανείς την περιγραφή εγκατάλειψης των Ελλήνων Μικρασιατών του σπιτιού και της περιουσίας τους (σ. 149-154) δεν μπορεί παρά να μη σκεφτεί το παρελθόν και το παρόν της ελληνικής κοινωνίας και των σύγχρονων προσφύγων και να "λυγίσει". Ταυτόχρονα οι πτυχές του πολέμου που εκτυλίσσεται στο παρόν του βιβλίου δίνονται παραστατικά, χωρίς μελοδραματικά στοιχεία, αλλά και χωρίς δισταγμό στην αποτύπωση της απώλειας και του πόνου που αυτός επιφέρει.
   Κι όλα αυτά αποδίδονται στη γραφή της Αγγελικής Δαρλάση μέσα από ευρηματικές  αφηγηματικές τεχνικές που κάνουν τον αναγνώστη να περιδιαβαίνει σε τόπους και χρόνους αβίαστα. Η διατήρηση δύο αφηγηματικών επιπέδων (από την μια της εκτυλισσόμενης ιστορίας και από την άλλη η ομιλία και η συνομιλία των αγαλμάτων με την ηρωίδα) προσδίδουν  δυναμισμό στην αφήγηση και επιτρέπουν στους "αφανείς ήρωες" της ιστορίας, τα αγάλματα, να αποκαλύψουν τη δική τους οπτική, να συστηθούν, να λειτουργήσουν ως καταλύτες της πλοκής, ως συγγραφική φωνή και ως στοιχεία προϊκονομίας. Μοναδικές και πολύ δυνατές οι σκηνές  όπου τα αγάλματα, θαμμένα πια στο χώμα, μιλούν για το πώς μπορεί να νιώθει κάποιος κάτω από το χώμα, προϊκονομώντας τον θάνατο του Τίκο (σ.178), η συνομιλία της Αγγελίνας με το άγαλμα της Σειρήνας για τη διαφορετικότητα (σ.181-182) και ο παραλληλισμός αγαλμάτων και ανθρώπων στην Κατοχή (σ.197). Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε πως ο ρεαλισμός στην ιστορία, παρόλο που κινείται ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, υπάρχει και "επισφραγίζεται" με την ύπαρξη αληθινών, υπαρκτών ηρώων, όπως η κα Σέμνη Καρούζου, η Μαρία Κάλλας, ο Σπύρος Ιακωβίδης, η Αθηνά Καλογεροπούλου.
   Ολοκληρώνοντας τους λόγους για να διαβάσει κανείς αυτό το βιβλίο στην τάξη, θα ήθελα να αναφερθώ στο τέλος του βιβλίου. Ένα τέλος που δεν είναι ούτε παραμυθένιο ούτε πολύ καλό, αλλά απολύτως αληθινό και κατά βάση αισιόδοξο. Ο θάνατος του Τίκο είναι το "αναγκαίο κακό" για να δηλωθεί πως η ειρήνη δεν κατακτάται χωρίς θυσίες και πως "τα παραμύθια έχουν καλό και άλλοτε κακό τέλος. Γιατί έτσι είναι η ζωή..."

Από τη Χρύσα Κουράκη