Η Τέρψη της Ανάγνωσης με τη ματιά του απλού αναγνώστη: Η Τραμπάλα

Τίμο Παρβέλα

Η τραμπάλα

Εικονογράφηση: Βίρπι Τάλβιτιε

Μετάφραση: Μαρία Μαρτζούκου

Εκδόσεις Καρυδάκη

  Ο Φι κάθεται ολομόναχος στην άκρη της τραμπάλας του και συλλογίζεται. Σε μια στιγμή ο κορμός ενός έλατου πέφτει με δύναμη στην άλλη άκρη της τραμπάλας και ο Φι εκτοξεύεται μέχρι το φεγγάρι. Από κει κι ύστερα η περιπέτεια αρχίζει.

  Στο ταξίδι του ο Φι, εκτός από το φεγγάρι, συνάντησε δυο ψιλολέλεκες, έναν ψαρόγλαρο, μια αρκούδα χωρίς όνομα, έναν πελαργό και κάμποσους θαλάσσιους παπαγάλους. Με τον καθένα από αυτούς είχε και μια εμπειρία, πότε ευχάριστη και πότε δυσάρεστη. Το γαλάζιο του τετράδιο γεμίζει από φράσεις όπως: «η τραμπάλα δεν αρέσει σε όλους» ή ««είναι εύκολο να κάνεις τραμπάλα, αρκεί να εμπιστεύεσαι τον άλλο όπως το φεγγάρι εμπιστεύεται τον ήλιο». Στο τέρμα του ταξιδιού ο Φι θα ξανασυναντήσει την αρκούδα και μέσα από έναν έντονο διάλογο θα αποκαλυφθούν οι φόβοι και οι επιθυμίες τους. Ο Φι διαλέγει για την άλλη αρκούδα το όνομα Λία και η φι-λία που τους δένει θα είναι για πάντα. Το ανατρεπτικό και συνάμα αισιόδοξο τέλος δείχνει δυο παιδιά να τινάζουν από πάνω τους τις γούνες και να ρίχνονται όλο χαρά στο παιχνίδι.

  Μια ιστορία τρυφερή για τη μοναξιά και τη φιλία. Η αφήγηση είναι τριτοπρόσωπη και συχνά ζωντανεύει μέσα από ευχάριστους διαλόγους. Η γλώσσα είναι απλή και λιτή. Το παιδί-αναγνώστης ευχάριστα διαβάζει αυτή την ιστορία και αναγνωρίζει μέσα σ’ αυτή τον εαυτό του.

  Η μετάφραση από τα φινλανδικά είναι εύστοχη αφήνοντας το κείμενο να μιλήσει και να μεταφέρει τα μηνύματα του συγγραφέα. Η εικονογράφηση είναι πλούσια και συμπληρώνει αρμονικά το κείμενο. Οι γραμμές της είναι πομπώδεις σαν να ζωγραφίζει το ίδιο το παιδί. Νιώθεις ότι θα μπεις στον καμβά και θα ταξιδέψεις παρέα με τον Φι και τη Λία.

 «Η τραμπάλα» απέσπασε το εθνικό βραβείο της Φινλανδίας το 2006 ως το καλύτερο παιδικό βιβλίο.

Από τη Βασιλική Κατέρη

Ο Κορνήλιος Κρικ, ο Σκίουρος Ντεντέκτιβ του Αύγουστου Κορτώ με τη ματιά της Βασιλικής Κατέρη

Αύγουστος Κορτώ (κατά κόσμον Πέτρος Χατζόπουλος) 

Κορνήλιος Κρικ, Σκίουρος Ντετέκτιβ

Εικονογράφηση: Καραπάνου Δέσποινα

Εκδόσεις Πατάκη

 

    Ο Κορνήλιος Κρικ και η Μάρθα, ένας διάσημος σκίουρος ντετέκτιβ και μια σπιρτόζα μα πολύ περίεργη πυγολαμπίδα, αποτελούν ένα εκρηκτικό δίδυμο. Καταπιάνονται με τα πιο δισεπίλυτα μυστήρια και ρίχνουν φως στις πιο σκοτεινές υποθέσεις.

   Ο Αύγουστος Κορτώ πλάθει αριστοτεχνικά δυο ήρωες που δρουν σε τέσσερις σπαρταριστές ιστορίες μυστηρίου με ιδιαίτερα επιτυχημένο τρόπο. Η ζωηρή αφήγηση, η γρήγορη εναλλαγή των εικόνων, ο λόγος που ρέει και οι τόσο ζωντανοί διάλογοι δημιουργούν εκείνη την ατμόσφαιρα όπου ο αναγνώστης ακολουθεί τη ροή της ιστορίας με κομμένη την ανάσα. Ταυτόχρονα γελάει με την καρδιά του καθώς το καυστικό χιούμορ είναι πηγαίο και χαρακτηρίζει τη γραφή του Κορτώ. Παραθέτω δυο αντιπροσωπευτικά αποσπάσματα:

   «… Ο Κορνήλιος είχε αναλάβει να βρει έναν άπιστο ρινόκερο, που είχε εγκαταλείψει τη γυναίκα και τα παιδιά του και το είχε σκάσει με μια αντροχωρίστρα καμηλοπάρδαλη. Ευτυχώς, όλα είχαν πάει καλά, ο σκανδαλιάρης ρινόκερος είχε βρεθεί (η καμηλοπάρδαλη τον είχε χωρίσει, γιατί της έπεφτε κοντός)…»

   «…Η βεντέτα της Μάρθας με τους ταχυμεταφορείς της Air Condor κρατούσε εδώ και χρόνια, απ’ τη μέρα που ένας απρόσεχτος κόνδορας είχε τσαλαπατήσει ένα κέικ καρότου που η Μάρθα είχε αφήσει στο περβάζι για να κρυώσει…][… Κανονικά δεν έπρεπε να υπογράψω! Πρέπει να πάρω τηλέφωνο εδώ και τώρα τον προϊστάμενό σου και να του ζητήσω αποζημίωση για τις άπειρες ζημιές σας! Άχαρα, υπερτροφικά κοτόπουλα! Έχε χάρη που με περιμένουν ένα σωρό δουλειές-χώρια το παρκέ που μου μαγάρισες.»

   Μέσα στην πλοκή φωτογραφίζονται με τον πιο ευφάνταστο τρόπο καταστάσεις και συμπεριφορές της ανθρώπινης καθημερινότητας. Όλοι οι ήρωες είναι αξιαγάπητα και μη ζωάκια, οι σκηνές διαδραματίζονται σε δάση, στις όχθες του Νείλου, στην «Αγία Παπιούπολη» και στο περιβόητο τρένο Τούνδρα Εξπρές. Ταξιδεύοντας όμως στο φανταστικό κόσμο τους νιώθεις απόλυτα οικεία.

   Με γοήτευσε επίσης η μαεστρία και η ευρηματικότητα της επιλογής των ονομάτων για το κάθε τι, όπως είναι: το Ράδιο Μύγα, τα πλοία-ιπποπόταμοι ,η Ημερήσια Περικοκλάδα, η υψίφωνος Υστερέλα, η Νιαουφερτίτη και η Δυναστεία των Γάτων, το Χόλιγουφ, η Σκότλαντ Γαβγιάρντ, το Γκρρόμπελ Ειρήνης και πολλά πολλά ακόμη.

   Πρόκειται για ένα απολαυστικό ανάγνωσμα που με έκανε να γελάσω, να καρδιοχτυπήσω, να μαντέψω λάθος (σίγουρα δεν θα ήμουν καλή ντετέκτιβ), αλλά και να σκεφτώ πολύ για τις σχέσεις που οικοδομούμε με τους γύρω μας και τις αδυναμίες που έχουμε ως όντα.

Βασιλική Κατέρη

Η Τέρψη της Ανάγνωσης με τη ματιά του απλού ο αναγνώστη, από τη Βασιλική Κατέρη

Αντώνης Παπαθεοδούλου
Ροβήρης ο κατακτητής ή ο καπετάνιος των ουρανών!
Εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή
Παπαδόπουλος

   Το κλασικό μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν, «Ροβήρος ο κατακτητής» αναβιώνει με μεγάλη επιτυχία μέσα από την πένα του Αντώνη Παπαθεοδούλου και τα πινέλα της Ίριδας Σαμαρτζή. Αναγνώστες της πρωτοσχολικής ηλικίας μόλις, μπορούν να το κρατήσουν στα χέρια τους και μέσα από τις σελίδες του να ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο. Εκεί, γύρω στα 1880 όπου ανήσυχοι επιστήμονες πάσχιζαν ν’ ανακαλύψουν τις μηχανές με τις οποίες θα κατακτούσαν τους αιθέρες. Μεταξύ των επιστημόνων υπήρχαν διαφωνίες για το ποιες μηχανές θα κυριεύσουν τον ουρανό. Οι βαρύτερες ή οι ελαφρότερες από τον αέρα;

   Μια λέσχη φίλων του αερόστατου, ο νεαρός εφευρέτης Ροβήρος, μια απαγωγή, ένα αερόπλοιο, μια απόδραση, μια καταιγίδα είναι μερικά από τα συστατικά που συνθέτουν μια συναρπαστική περιπέτεια. Αλήθεια, ποιος είναι ο Ροβήρος πραγματικά και τι ρόλο θα παίξει;

Μήπως δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα της μεγάλης ανακάλυψης; Εξάλλου τα μεγάλα επιτεύγματα της ανθρωπότητας απαιτούν συνεργασία, αλληλεγγύη και βλέμμα σταθερά προσανατολισμένο προς το κοινό καλό.

   Αν και ως παιδί αναγνώστης είχα διαβάσει τα περισσότερα από τα βιβλία του Ιουλίου Βερν, το συγκεκριμένο μου είχε διαφύγει. Διαβάζοντας τη διασκευή του κου Παπαθεοδούλου, ένιωσα ότι θα μπορούσε να είναι η πρωτότυπη ιστορία. Το μυστήριο, η περιπέτεια αλλά και η ματιά στο μέλλον για την οποία φημιζόταν ο Βερν είναι διάχυτη στο κείμενο και συμπληρώνεται αριστοτεχνικά από την εξαιρετική εικονογράφηση. 

Από τη Βασιλική Κατέρη 

 

Η τέρψη της ανάγνωσης με τη ματιά του απλού αναγνώστη: Το Βυζάντιο σε χρώμα χρυσό

Μαρία Αγγελίδου 

Το Βυζάντιο σε έξι χρώματα- Χρυσό

Εικονογράφηση: Κατερίνα Βερούτσου

Εκδόσεις Μεταίχμιο

   Το «Χρυσό» είναι ένα από τα βιβλία της σειράς «Το Βυζάντιο σε έξι χρώματα». Η Μαρία Αγγελίδου σε ρόλο ανώνυμου αφηγητή ζωντανεύει κομμάτια από τις θρυλικές ιστορίες του Βυζαντίου. Η Κατερίνα Βερούτσου με την εξαίρετη εικονογράφισή της μας μεταφέρει την ατμόσφαιρα και τον παλμό της εποχής. Τα χρώματα και οι γραμμές της γίνονται το όχημα για ένα ταξίδι στο χρόνο. Η αφήγηση είναι γλαφυρή και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον. Η εξιστόρηση αρχίζει με τον Φλάβιο Βαλέριο Αυρήλιο Κωνσταντίνο και τα χρυσά του όνειρα. Είναι εκείνος που θα χτίσει την βασιλίδα των πόλεων, τη Νέα Ρώμη και όλος ο κόσμος θα την ονομάσει Κωνσταντίνου Πόλη.

   Η αφήγηση συνεχίζεται με τη Θεοδώρα, ένα κορίτσι που μεγαλώνει στο Ιπποδρόμιο της Κωνσταντινούπολης. Ένα κορίτσι-μονομάχος που θα καταφέρει να ζήσει το θαύμα. Θα ντυθεί στα χρυσά. Τη Θεοδώρα, τη φτωχή θεατρίνα, θα λατρέψει ο Ιουστινιανός, θα την παντρευτεί και θα τη στέψει Αυγούστα.

   Ακολουθεί ο Καρλομάγνος, ο μέγας πολεμιστής και καλός βασιλιάς. Ο Καρλομάγνος που ενώ έχει κατακτήσει σχεδόν όλο τον κόσμο, δεν ξέρει γράμματα. Και στην προσπάθεια του να μάθει, αυτό θα λογαριάζει ως σπουδαιότερη νίκη. Στην οικουμένη ολόκληρη δυο αντίπαλοι του απέμειναν. Ο Χαρούν αλ Ρασίντ, ο χαλίφης των Αράβων και η Ειρήνη η Αθηναία που κάθεται προσωρινά στο θρόνο του Βυζαντίου μέχρι ο γιος της να μεγαλώσει. Αυτούς ο Καρλομάγνος τους θαυμάζει και τους σέβεται. Κρυφή του επιθυμία είναι ο θρόνος του Βυζαντίου, μα δεν ήταν γραφτό να εκπληρωθεί.

   Οι χρυσές ιστορίες του Βυζαντίου ολοκληρώνονται με τους δαίμονες. Πότε κρυφούς και πότε φανερούς. Εκεί περίπου στα τέλη του 11^ου αιώνα, όταν στο θρόνο του Βυζαντίου καθόταν ο νεαρός Αλέξιος από τη δυναστεία των Κομνηνών κι ενώ το Βυζάντιο μετρούσε ήδη κάμποσες πληγές δέχεται επίθεση από τον πιο επικίνδυνο μεταξύ των δαιμόνων που ερχόταν από τη Δύση. Από τον Ροβέρτο της Νορμανδίας. Με ιδιαίτερη αγριότητα πολιόρκησε το Βυζάντιο ο Ροβέρτος και θα το είχε κατακτήσει αν δεν τον είχε προλάβει ο θάνατος από τον μαύρο πυρετό. Στο μεταξύ ο Αλέξιος για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις στρατιές και του στόλους του Ροβέρτου, υπέγραψε χρυσόβουλα με έναν κρυφό δαίμονα, τον δόγη της Βενετίας, τον Δομένικο Σίλβιο, που ορεγόταν από καιρό την Ανατολική Μεσόγειο. Ο πόλεμος με τον φανερό δαίμονα μπορεί να τελείωσε οι Βενετοί όμως εκμεταλλεύτηκαν το χρυσόβουλο με τα τόσα ταξίματα κι έκαναν χρυσές δουλειές εξαθλιώνοντας το Βυζάντιο.

   Κάθε «χρυσό» κεφάλαιο ολοκληρώνεται με δυο υστερόγραφα ένα μαύρο κι ένα πολύχρωμο. Στο μαύρο συμπληρώνονται ιστορικά στοιχεία που γράφονται με μελανά χρώματα στην πορεία της ανθρωπότητας. Στο πολύχρωμο αναφέρονται επιτεύγματα και γεγονότα αξιομνημόνευτα.

Από τη Βασιλική Κατέρη