Βασίλης Κουτσιαρής
Η αποθήκη
Εικονογράφηση: Θέντα Μιμηλάκη
Ελληνοεκδοτική
Η Λευκούλα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην αποθήκη. Τρώγοντας λίγο, πίνοντας βρόμικο νερό και τρέμοντας από φόβο κάθε φορά που άνοιγε η πόρτα και το φως του ήλιου πλημμύριζε τον χώρο.
«Δεν έπρεπε να μας δει το φως! Θα μας έκαιγε τα φτερά! Ο πρώτος κανόνας που μάθαμε από την αρχηγό, το περιστέρι με τα γαλάζια φτερά.»
Κανένα από τα περιστέρια που ζούσαν μαζί με τη Λευκούλα στην αποθήκη δεν τολμούσε να αμφισβητήσει τα λόγια της αρχηγού. Κανένα δεν παράκουε τις εντολές της.
«Ποτέ μη βγείτε έξω από αυτήν την πόρτα! Κυκλοφορούν πολλοί κίνδυνοι! Και ο ελάχιστος ήλιος είναι αρκετός για να μας σκοτώσει!»
Η Λευκούλα όμως ρωτά και ξαναρωτά, αμφισβητεί, τολμά και στο τέλος αποκαλύπτει την πραγματική ταυτότητα της αρχηγού, καθώς και τον πραγματικό λόγο των πράξεών της.
Μέσα από το νέο βιβλίο του ο Βασίλης Κουτσιαρής καταπιάνεται με έννοιες αρκετά δύσκολες για το παιδικό κοινό.
Φόβος, Ελευθερία, Αυθαιρεσία, Αμφισβήτηση της εξουσίας, Τόλμη, Εμπιστοσύνη, Συγχώρεση… Όλες αυτές οι έννοιες περνούν αβίαστα στην παιδική ψυχή μέσα από μία γοητευτική, γεμάτη κλιμακούμενη αγωνία ιστορία χωρίς ίχνος διδακτισμού.
Το βιβλίο πλαισιώνει η υπέροχη εικονογράφηση της Θέντας Μιμηλάκη. Τα ζωντανά χρώματα και η τεχνοτροπία που θυμίζει την τεχνική του κολάζ απογειώνουν την ιστορία, δένουν με το κείμενο και εντείνουν τα συναισθήματα.
«Δεν έπρεπε να μας δει το φως! Θα μας έκαιγε τα φτερά! Ο πρώτος κανόνας που μάθαμε από την αρχηγό, το περιστέρι με τα γαλάζια φτερά.»
Κανένα από τα περιστέρια που ζούσαν μαζί με τη Λευκούλα στην αποθήκη δεν τολμούσε να αμφισβητήσει τα λόγια της αρχηγού. Κανένα δεν παράκουε τις εντολές της.
«Ποτέ μη βγείτε έξω από αυτήν την πόρτα! Κυκλοφορούν πολλοί κίνδυνοι! Και ο ελάχιστος ήλιος είναι αρκετός για να μας σκοτώσει!»
Η Λευκούλα όμως ρωτά και ξαναρωτά, αμφισβητεί, τολμά και στο τέλος αποκαλύπτει την πραγματική ταυτότητα της αρχηγού, καθώς και τον πραγματικό λόγο των πράξεών της.
Μέσα από το νέο βιβλίο του ο Βασίλης Κουτσιαρής καταπιάνεται με έννοιες αρκετά δύσκολες για το παιδικό κοινό.
Φόβος, Ελευθερία, Αυθαιρεσία, Αμφισβήτηση της εξουσίας, Τόλμη, Εμπιστοσύνη, Συγχώρεση… Όλες αυτές οι έννοιες περνούν αβίαστα στην παιδική ψυχή μέσα από μία γοητευτική, γεμάτη κλιμακούμενη αγωνία ιστορία χωρίς ίχνος διδακτισμού.
Το βιβλίο πλαισιώνει η υπέροχη εικονογράφηση της Θέντας Μιμηλάκη. Τα ζωντανά χρώματα και η τεχνοτροπία που θυμίζει την τεχνική του κολάζ απογειώνουν την ιστορία, δένουν με το κείμενο και εντείνουν τα συναισθήματα.
Γιατί να το διαβάσω στην τάξη;
Η «Αποθήκη» είναι ένα ανάγνωσμα που σίγουρα θα ήθελα να το
διαβάσω στην τάξη μου. Είναι υπέροχη αφορμή για να μιλήσουμε με τα παιδιά μας.
Να συνδέσουμε την ιστορία με την πραγματική ζωή και να αναλύσουμε τις έννοιες
που θίγονται. Να ενισχύσουμε την αυτενέργεια, το θάρρος και την
αποφασιστικότητα, την κριτική σκέψη και όχι την άκριτη αποδοχή και υποταγή. Να
τονίσουμε το μεγαλείο της συγχώρεσης.
Επίσης το βιβλίο προσφέρεται για ποικίλες φιλαναγνωστικές
δραστηριότητες.
Από τη Τζελίνα Βογιατζόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου