Μαρία Παπαγιάννη
Η μυστική συνταγή της Έλλης
Εικονογράφηση: Θανάσης Δήμου
Πατάκης
(Για να δείτε παρουσίαση του βιβλίου εδώ)
Ντέιβιντ Ουάλιαμς
Η γιαγιά μου η κλέφτρα
Μετάφραση: Γαβριηλίδου Πετρούλα
Ψυχογιός
(Για να δείτε περίληψη του βιβλίου εδώ)
Δυο βιβλία με τόσες διαφορές αλλά και τόσες ομοιότητες!
Η μυστική συνταγή της Έλλης της Μαρίας Παπαγιάννη είναι ένα βιβλίο μικρής φόρμας για μικρούς αναγνώστες από τη σειρά "Χωρίς σωσίβιο" των εκδόσεων Πατάκη.Η Μαρία Παπαγιάννη με την τρυφερή και ευαίσθητη ματιά της σκιαγραφεί τον χαρακτήρα της Έλλης, τη σχέση με τη γιαγιά της, αλλά και την αξία της προσφοράς σε ανθρώπους ιδιαίτερα της τρίτης ηλικίας, που έχουν μείνει μόνοι.
Στην τρίτη ηλικία και ειδικά στη σχέση εγγονού με τη γιαγιά του, καθώς και στο θέμα της απώλειας αναφέρεται και το βιβλίο του Ντέιβιντ Ουάλιαμς, Η γιαγιά μου η κλέφτρα, ένα μυθιστόρημα για παιδιά και εφήβους. Ο Ουάλιαμς με τη γνωστή χιουμοριστική, περιπετειώδη και τρυφερή γραφή του, περιγράφει τη σχέση του Μπεν με τη γιαγιά του. Μια σχέση τυπική και βαρετή από τη σκοπιά του Μπεν, ο οποίος αναγκάζεται (αν και το σιχαίνεται) να παίζει σκραμπλ και να τρώει λαχανόσουπα κάθε Παρασκευή που πάει στο σπίτι της. Ωστόσο, η δεδομένη αυτή σχέση επαναπροσδιορίζεται, όταν η γιαγιά του αντιλαμβάνεται το πώς νιώθει ο Μπεν, οπότε για να τον κερδίσει πλάθει ένα πολύ ενδιαφέρον σενάριο για το παρελθόν της. Σύμφωνα με αυτό, η γιαγιά του
Μπεν, δεν είναι μια οποιαδήποτε γιαγιά...Στα νιάτα της ήταν παγκοσίως
διάσημη κλέφτρα κοσμημάτων και όνειρό της ήταν να κλέψει τα κοσμήματα
του Στέμματος! Μόλις ο Μπεν το ανακαλύπτει αυτό, καταστρώνει μαζί με τη
γιαγιά του "ΤΟ" σχέδιο για την κλοπή των κοσμημάτων αυτών, θέλοντας να
αποδείξει στους γονείς του πόσο σπουδαίος είναι! Και αυτό είναι που
αλλάζει για πάντα τη σχέση των δυο τους...
Γιατί να τα διαβάσω στην τάξη;
Δυο βιβλία με ένα κοινό θέμα και διαφορετικό ύφος και φόρμα προσέγγισης. Δυο βιβλία που μπορούν να διαβαστούν από το Νηπιαγωγείο (Η μυστική συνταγή της Έλλης) μέχρι τις πιο μεγάλες τάξεις του Δημοτικού (Η μυστική συνταγή της Έλλης και Η γιαγιά μου η κλέφτρα). Δυο βιβλία που προσεγγίζουν ένα τόσο ευαίσθητο και πολύ λίγο αξιοποιημένο στη σχολική τάξη θέμα.
Μπορώ από τώρα να φανταστώ γιαγιάδες και παππούδες να μπαίνουν στις τάξεις, να παίζουν σύγχρονα και παλιά παιχνίδια με τα εγγόνια τους, να λένε ισττορίες και παραμύθια μια φορά την εβδομάδα, να μαγειρεύουν μαζί, ακόμη και να "υιοθετούν" ένα παιδί που δεν έχει κοντά τη γιαγιά και τον παππού του. Επίσης φαντάζομαι εκδηλώσεις αφιερωμένες στην τρίτη ηλικία, όπου τα παιδιά θα έχουν μάθει και θα τραγουδούν αγαπημένα τραγούδια εποχής, θα χορεύουν αντίστοιχους χορούς και θα βλέπουν παλιές ταινίες.
Τέτοια και πολλά άλλα φαντάζομαι διαβάζοντας αυτά τα δύο βιβλία, τα οποία έτσι κι αλλιώς σίγουρα θα αγαπηθούν από τα παιδιά και θα τα κάνουν να δουν την οικογενειακή καθημερινότητά τους με άλλο μάτι...
Από τη Χρύσα Κουράκη
Από τη Χρύσα Κουράκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου