Λίγα λόγια για εμάς...


Καλώς ήρθατε στο Blog της Λέσχης Ανάγνωσης και Φιλαναγνωσίας, το οποίο βραβεύτηκε με το βραβείο "Κυριάκος Παπαδόπουλος" του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου το 2015.
Το Blog δημιουργήθηκε το 2013, με αφορμή τη Λέσχη Ανάγνωσης Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ανατολικής Αττικής, η οποία λειτουργεί στο πλαίσιο των δράσεων του Τμήματος Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ/νσης και στεγάζεται στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κορωπίου. Στόχος της Λέσχης είναι μέσα από την ανάγνωση βιβλίων παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας, την ανταλλαγή απόψεων και το σχεδιασμό φιλαναγνωστικών δραστηριοτήτων, να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά ως δράση στον εκπαιδευτικό κύκλο και κατ' επέκταση στους μαθητές.
Οι δραστηριότητες φιλαναγνωσίας, οι δράσεις και οι ιδέες που προκύπτουν μέσα από τις συναντήσεις της Λέσχης, θα παρουσιάζονται μέσα από το Βlog, ενώ ταυτόχρονα θα προτείνονται βιβλία θεματικά, θα παρουσιάζονται οι νέες κυκλοφορίες βιβλίων και θα προβάλλονται δράσεις φιλαναγνωσίας σε σχολεία.
Υπεύθυνη συντονισμού της Λέσχης και διαχειρίστρια του Blog είναι η Χρύσα Κουράκη, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ/νσης.

Από το Σεπτέμβριο του 2016, συνεργάτιδες του blog είναι η εκπαιδευτικός Τζελίνα Βογιατζόγλου και η συγγραφέας Βασιλική Κατέρη, η οποία έχει αναλάβει τη θεματική ενότητα "Η τέρψη της ανάγνωσης", με σκοπό από τη ματιά του απλού αναγνώστη -και όχι του εκπαιδευτικού- να σχολιάζει βιβλία που προσφέρουν τη χαρά της ανάγνωσης στα παιδιά.
mail επικοινωνίας:
ckouraki@hotmail.gr






Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

Γιατί να το διαβάσω στην τάξη; Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Θωμάς Q.Bit, εκδ. Πατάκη: Από τη Τζελίνα Βογιατζόγλου και τη Χρύσα Κουράκη



Βαγγέλης Ηλιόπουλος
Θωμάς Q.BIT, Ταξιδιώτης στο κάτοπτρο του χρόνου

Εκδόσεις Πατάκη
Ο Θωμάς. Μαθητής της Α’ Λυκείου!
Ο Θωμάς. Μανιώδης παίκτης ηλεκτρονικών παιχνιδιών!
Ο Θωμάς. Ιδιοφυής χάκερ που γνωρίζει πια όλα τα μυστικά της μεγαλύτερης εταιρίας ηλεκτρονικών παιχνιδιών, αφού αλώνιζε για καιρό στον ηλεκτρονικό της κόσμο. 
Κι όμως συλλαμβάνεται! 
   Μη φοβάστε! Δεν προδίδουμε την ιστορία! Έτσι ξεκινά! Δυναμικά και έντονα με τη θεαματική σύλληψη του Θωμά!
   Η συνέχεια δεν μπορεί να περιγραφεί σε λίγες γραμμές. Οι ανατροπές στην πλοκή είναι ραγδαίες και αναπάντεχες. Αντάξιες μιας συναρπαστικής κινηματογραφικής ταινίας! Ο αναγνώστης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα και δίνει αναβολή σ’ ό,τι έχει να κάνει, γιατί προτεραιότητα έχει ο Θωμάς και η περιπέτειά του. (Πιστέψτε μας… Ξέρουμε!) 
   Κι αυτός μπλέκεται σε πολλά! Παίζει ένα παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας (ή μήπως όχι;) και ταξιδεύει στον χρόνο, πίσω στο 1944 (ή μήπως όχι;)! Ό,τι κι αν συμβαίνει όμως η εμπειρία αυτή τον αλλάζει! Γνωρίζει ηρωικούς ανθρώπους, ερωτεύεται, παίρνει μέρος στην Αντίσταση και το σημαντικότερο… Έρχεται αντιμέτωπος πρόσωπο με πρόσωπο με τον θάνατο απ’ τον οποίο γλιτώνει χάρις την αυτοθυσία του Αντώνη που δέχεται τη θανάσιμη σφαίρα αντί για τον ίδιο!     
   Όταν επιστρέφει είναι πλουσιότερος σε εμπειρίες από κάθε άλλο νέο της εποχής του. Είναι ωριμότερος, πιο σοφός, πιο σίγουρος για τα πάντα! Ξέρει πολύ καλά τι ακριβώς θέλει να κάνει στη συνέχεια! Και το κάνει!
   Πολλαπλά τα θέματα που θίγονται στο βιβλίο. Όλα τους σημαντικά! Η υπέρμετρη ενασχόληση με τα ηλεκτρονικά μέσα, ο εθισμός στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, η αποξένωση των νέων, η τρωτότητά τους απέναντι στα «τραγούδια» σύγχρονων σειρήνων, η σημασία της Ιστορίας, η αξία των βιβλίων, η ειρήνη, ο πόλεμος, ο έρωτας, ο θάνατος…
   Ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος μέσα από τη μεστή, σφιχτή, ώριμη γραφή του δομεί μια έντονη πλοκή και ζωντανεύει την ιστορία και τους ήρωές της. Τους βάζει να μιλούν σε πρώτο πρόσωπο και να παίρνουν με τη σειρά τους τη σκυτάλη στην αφήγηση της ιστορίας. Έτσι εμφανίζονται ολοζώντανοι μπροστά μας σαν υπερσύγχρονα ψηφιακά ολογράμματα! 
   Κάθε κεφάλαιο λοιπόν και διαφορετικός αφηγητής που ρίχνει το δικό του φως στην ιστορία, η οποία κινείται σε δύο χρονικά επίπεδα: στο παρόν και στο παρελθόν (ή μάλλον στο υποθετικό παρελθόν;). Μέσα από χρονικές αναλήψεις και κάποιες προλήψεις ως υπαινικτικές προαγγελίες, ο συγγραφέας «παίζει» με το κείμενο και την ιστορία και ταυτόχρονα προσκαλεί στο παιχνίδι αυτό και τον αναγνώστη. 
   Οι οπτικές γωνίες πολλές που εναλλάσσονται με γρήγορους ρυθμούς μιας και τα κεφάλαια δεν είναι μεγάλα σε έκταση! Στο τέλος όμως ο Θωμάς είναι αυτός που κλείνει την ιστορία, δίνοντας το τέλος (ή μήπως –πάλι- όχι;).
   Πάνω όμως απ’ όλους αυτούς τους αφηγητές στέκεται Ο αφηγητής: ο παντογνώστης, ο παντεπόπτης. Αυτός που κινεί τα νήματα, που επιβάλλει στους ήρωες αυτά που θα πουν, αυτά που θα κάνουν, που θα αισθανθούν, αυτά που θέλουν! Είναι σίγουρος, αυστηρός κι επιτακτικός. Ξέρει αυτά που θα γίνουν, πριν γίνουν! Τα λόγια του ανοίγουν ή κλείνουν τα κεφάλαια με διαφορετική γραμματοσειρά απ’ αυτή του υπόλοιπου βιβλίου. Συνομιλεί με τους χαρακτήρες, παρεμβαίνει και αυτό δεν ενοχλεί… Πιθανώς ο αναγνώστης να έχει ανάγκη μια τέτοια εμβληματική παρουσία, γιατί όλα στην υπόθεση του βιβλίου είναι ρευστά και αμφισβητούμενα. Ακόμη και το τέλος, στο οποίο ο αναγνώστης «καλείται» να δώσει τη δική του ερμηνεία.
   Ο Βαγγέλης με τα αφηγηματικά του παιχνίδια, δεν αφήνει ήσυχο τον αναγνώστη! Τον σκουντά, τον ξεβολεύει, τον σπρώχνει να γίνει πιο ώριμος και πιο συνειδητός, ενώ ταυτόχρονα «δίνει ώθηση» στις αφηγηματικές τεχνικές της λογοτεχνικής παραγωγής του είδους. Με τη συνεχή διακειμενική αναφορά του στους Άθλιους (το βιβλίο του Ουγκό που δίνει δυναμικά το παρόν) τον ωθεί να το διαβάσει, να αναζητήσει τη συσχέτισή του με τον Θωμά, να ψάξει σε παλιά βιβλιοπωλεία, να ψάξει στο παρελθόν, στην ιστορία…
                            Πώς λοιπόν να μην το διαβάσω στην τάξη;;;;

Αφού θα αποτελέσει αφορμή για πολλαπλές αναζητήσεις.

  • Επιστημονικές: η έννοια του χωροχρόνου και η καμπυλότητά του, τα ταξίδια στο χρόνο, οι σκουληκότρυπες, …
  • Ιστορικές: ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Εθνική Αντίσταση, ο εμφύλιος, οι μαρτυρίες απλών ανθρώπων…
  • Σύγχρονες: ηλεκτρονικά μέσα, ηλεκτρονικά παιχνίδια και εθισμός, η εικονική πραγματικότητα …
  • Φιλοσοφικές: πόλεμος, ειρήνη, αυτοθυσία, φιλία, αλήθεια…
Από τη Τζελίνα Βογιατζόγλου και τη Χρύσα Κουράκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου