Γιατί να το διαβάσω στην τάξη; Γιατί ένα Θάυμα δεν σταματά ποτέ!: Ο Όγκι και εγώ, R. J. Palacio, εκδ. Παπαδόπουλος: από την Ελένη Αλεξίου

R.J. Palacio
Ο Όγκι και εγώ, τρεις ΘΑΥΜΑσιες ιστορίες
Μετάφραση: Μαρίζα Ντεκάστρο
Παπαδόπουλος

Πόσες όψεις μπορεί να έχει η πραγματικότητα;                                             

Τόσες όσοι είναι και οι άνθρωποι.                                                                              

Πόσες αλήθειες μπορεί να υπάρχουν γύρω από ένα γεγονός;  Η αλήθεια του καθενός μας βρίσκεται σ’ αυτό που νιώθει. Σαν δρόμοι οι αλήθειες μας μάς ακολουθούν  και συναντιούνται με των άλλων μόνο όταν  μοιραζόμαστε μαζί τους  ό,τι νιώθουμε. Και τότε μόνο αλλάζουμε κι αλλάζουν κι αυτοί μαζί μας.

   Η ζωή του Όγκι   «κυλάει» στο  «Θαύμα» και δίπλα της, μέσα στο σχολείο του, τόσες ζωές που κυλούν παράλληλα. Στο  Ο Όγκι κι εγώ ξετυλίγονται με ιδιαίτερη ζωντάνια, όχι μόνο οι ζωές των τριών βασικών  ηρώων, Τζούλιαν, Κρίστοφερ και Σάρλοτ που περνούν από πολύ κοντά του, αλλά και πολλών ανθρώπων με ανάλογες εμπειρίες,  που τους βοηθούν ν’ αναγνωρίσουν τα συναισθήματά τους και να ισορροπήσουν  μέσα στις καταστάσεις, που τους παίρνουν απ’ το χέρι και τους δείχνουν τον δρόμο για ν’ ανακαλύψουν τη δική τους αλήθεια και τον εαυτό τους. Ζωντανεύει, ιδιαίτερα στην τρίτη ιστορία, μια ολόκληρη σχολική πραγματικότητα μέσα από τα μάτια πολλών παιδιών συγχρόνως. Κι αυτή είναι η μαγεία αυτού του βιβλίου, η οποία προβάλλει σαν θεμελιώδης αρχή της ζωής: όταν ο καθένας αναγνωρίζει, αποδέχεται και ομολογεί αυτό που νιώθει, η πολυπλοκότητα της πραγματικότητας καταρρέει, οι μάσκες του «καλού» και του «κακού» πέφτουν κι η ζωή γίνεται πιο απλή, ζεστή κι ευχάριστη, πολύ πιο ανθρώπινη.

  Ένα βιβλίο για τη δυσκολία των ανθρώπων απέναντι στο διαφορετικό αλλά και στο να διαχωρίζουν την πραγματικότητα από τα συναισθήματα που αυτή τους προκαλεί. 

Γιατί να το διαβάσω στην τάξη;

 

   Ένας ιδιαίτερα καλός λόγος που προάγει τη ροή των γεγονότων. Οι ήρωες είναι άνθρωποι πραγματικοί, χαρακτήρες της καθημερινότητας στους οποίους μπορούμε ν’ αναγνωρίσουμε τους φίλους μας, τους γονείς μας, τον εαυτό μας. Οι δράσεις και τα  συναισθήματα τους συμβαδίζουν άρρηκτα δεμένα, όπως ακριβώς συμβαίνει και στη ζωή. Καθώς αναδεικνύεται η ιδιαιτερότητα κάθε παιδιού, η ζωή φαντάζει  δρόμος βατός μέσα  από  δυσκολίες  και κλείνεις το βιβλίο μ’ ένα χαμόγελο και μια τέλεια αίσθηση  ανακούφισης και ισορροπίας.

Από την Ελένη Αλεξίου