Λίγα λόγια για εμάς...


Καλώς ήρθατε στο Blog της Λέσχης Ανάγνωσης και Φιλαναγνωσίας, το οποίο βραβεύτηκε με το βραβείο "Κυριάκος Παπαδόπουλος" του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου το 2015.
Το Blog δημιουργήθηκε το 2013, με αφορμή τη Λέσχη Ανάγνωσης Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ανατολικής Αττικής, η οποία λειτουργεί στο πλαίσιο των δράσεων του Τμήματος Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ/νσης και στεγάζεται στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κορωπίου. Στόχος της Λέσχης είναι μέσα από την ανάγνωση βιβλίων παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας, την ανταλλαγή απόψεων και το σχεδιασμό φιλαναγνωστικών δραστηριοτήτων, να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά ως δράση στον εκπαιδευτικό κύκλο και κατ' επέκταση στους μαθητές.
Οι δραστηριότητες φιλαναγνωσίας, οι δράσεις και οι ιδέες που προκύπτουν μέσα από τις συναντήσεις της Λέσχης, θα παρουσιάζονται μέσα από το Βlog, ενώ ταυτόχρονα θα προτείνονται βιβλία θεματικά, θα παρουσιάζονται οι νέες κυκλοφορίες βιβλίων και θα προβάλλονται δράσεις φιλαναγνωσίας σε σχολεία.
Υπεύθυνη συντονισμού της Λέσχης και διαχειρίστρια του Blog είναι η Χρύσα Κουράκη, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ/νσης.

Από το Σεπτέμβριο του 2016, συνεργάτιδες του blog είναι η εκπαιδευτικός Τζελίνα Βογιατζόγλου και η συγγραφέας Βασιλική Κατέρη, η οποία έχει αναλάβει τη θεματική ενότητα "Η τέρψη της ανάγνωσης", με σκοπό από τη ματιά του απλού αναγνώστη -και όχι του εκπαιδευτικού- να σχολιάζει βιβλία που προσφέρουν τη χαρά της ανάγνωσης στα παιδιά.
mail επικοινωνίας:
ckouraki@hotmail.gr






Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

Γιατί να το διαβάσω στην τάξη;... Γιατί τα μικρά βήματα οδηγούν σε μεγάλους δρόμους! Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Μεγαλώνω τη γιαγιά μου, Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη


Βαγγέλης Ηλιόπουλος
Μεγαλώνω τη γιαγιά μου
Ζωγραφική: Κάτια Βαρβάκη
Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη 
   Ρίχνοντας μια πρώτη ματιά στο εξώφυλλο του βιβλίου ίσως κάποιος αναρωτηθεί: Μα κανείς δεν είδε το λάθος στον τίτλο; Λείπει η λέξη με! «Μεγαλώνω με τη γιαγιά μου». Και θα εξακολουθήσει -ίσως- να έχει την ίδια λανθασμένη εντύπωση ως τη μέση περίπου του βιβλίου. Ο εγγονός πράγματι μεγαλώνει με τη γιαγιά του, μιας και οι γονείς του δουλεύουν όλη μέρα! Η γιαγιά τον φροντίζει, του μαθαίνει ό,τι χρειάζεται ένα παιδί να μάθει! Η λογοτεχνία και τα βιβλία αποτελούν δυνατό μέσο επικοινωνίας ανάμεσα τους. Τα μοιράζονται, τα ζωντανεύουν, παίζουν μ’ αυτά!
   Όμως η γιαγιά αρρωσταίνει, οι ρόλοι αντιστρέφονται…. και ο τίτλος δικαιώνεται!
Το βιβλίο ανήκει στη σειρά: «Μικρά βήματα – Μεγάλοι δρόμοι» της Παιδικής Νομικής Βιβλιοθήκης. Πρόκειται για μια σειρά που σκοπό έχει «να πάρει από το χέρι τον αναγνώστη για μια περιδιάβαση στην πραγματική ζωή». Μέσα από απλές μα όχι απλοϊκές ιστορίες το παιδί προσεγγίζει δύσκολα θέματα με εύκολο τρόπο. Στις τελευταίες σελίδες ο γονιός και ο εκπαιδευτικός μπορεί να βρουν άλλες διαστάσεις του εκάστοτε θέματος (κοινωνικές, ηθικές, νομικές).
   Το Μεγαλώνω τη γιαγιά μου θίγει το θέμα της τρίτης ηλικίας και της προσφοράς σ’ αυτήν. Οι αλλαγές που βλέπουν τα παιδιά να συμβαίνουν στους παππούδες τους και στις γιαγιάδες τους είναι καμιά φορά αναπάντεχα μεγάλες και ξαφνικές και πολλές φορές μη αναστρέψιμες. Με τη βοήθεια της λιτής μα ταυτόχρονα πολύ δυνατής συναισθηματικά γραφής του Βαγγέλη Ηλιόπουλου τα παιδιά καλούνται να απελευθερώσουν τα συναισθήματά τους, να ανακουφίσουν τους φόβους τους και να αισθανθούν έτοιμα να αναλάβουν δράση. Να βοηθήσουν, να βρουν λύσεις, να γίνουν αυτά οι «μεγάλοι», οι υπεύθυνοι!
   Το κείμενο είναι ζωντανό και κοιτά τον εαυτό του στον καθρέφτη! Η συμμετρία γίνεται φανερή! Πολύ έντονα στις σελίδες που απεικονίζουν τη γιαγιά και τον εγγονό να έχουν μια «λουλουδένια» επικοινωνία μέσα από τα βιβλία, εναλλάσσοντας τις θέσεις του ακροατή και του αφηγητή-αναγνώστη, καθώς και σ΄ αυτές που ανοίγουν και κλείνουν την ιστορία…
   Πρωτοποριακή ιδέα η εικονογράφηση του βιβλίου με δημιουργίες ζωγράφων που συμβάλλουν με τον δικό τους τρόπο στην ανάδειξη του εκάστοτε θέματος. Στο συγκεκριμένο βιβλίο οι εικαστικές δημιουργίες είναι έργα της Κάτιας Βαρβάκη.

   Ναι! Θα το διαβάσω στην τάξη! Και θα ασχοληθώ με δραστηριότητες ενσυναίσθησης, με δραστηριότητες για τη μνήμη και θα δημιουργήσω εικαστικά έργα ακολουθώντας τα χνάρια της Κάτιας…

Από τη Τζελίνα Βογιατζόγλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου