Λίγα λόγια για εμάς...


Καλώς ήρθατε στο Blog της Λέσχης Ανάγνωσης και Φιλαναγνωσίας, το οποίο βραβεύτηκε με το βραβείο "Κυριάκος Παπαδόπουλος" του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου το 2015.
Το Blog δημιουργήθηκε το 2013, με αφορμή τη Λέσχη Ανάγνωσης Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ανατολικής Αττικής, η οποία λειτουργεί στο πλαίσιο των δράσεων του Τμήματος Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ/νσης και στεγάζεται στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κορωπίου. Στόχος της Λέσχης είναι μέσα από την ανάγνωση βιβλίων παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας, την ανταλλαγή απόψεων και το σχεδιασμό φιλαναγνωστικών δραστηριοτήτων, να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά ως δράση στον εκπαιδευτικό κύκλο και κατ' επέκταση στους μαθητές.
Οι δραστηριότητες φιλαναγνωσίας, οι δράσεις και οι ιδέες που προκύπτουν μέσα από τις συναντήσεις της Λέσχης, θα παρουσιάζονται μέσα από το Βlog, ενώ ταυτόχρονα θα προτείνονται βιβλία θεματικά, θα παρουσιάζονται οι νέες κυκλοφορίες βιβλίων και θα προβάλλονται δράσεις φιλαναγνωσίας σε σχολεία.
Υπεύθυνη συντονισμού της Λέσχης και διαχειρίστρια του Blog είναι η Χρύσα Κουράκη, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ/νσης.

Από το Σεπτέμβριο του 2016, συνεργάτιδες του blog είναι η εκπαιδευτικός Τζελίνα Βογιατζόγλου και η συγγραφέας Βασιλική Κατέρη, η οποία έχει αναλάβει τη θεματική ενότητα "Η τέρψη της ανάγνωσης", με σκοπό από τη ματιά του απλού αναγνώστη -και όχι του εκπαιδευτικού- να σχολιάζει βιβλία που προσφέρουν τη χαρά της ανάγνωσης στα παιδιά.
mail επικοινωνίας:
ckouraki@hotmail.gr






Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017

Καλή χρονιά με "10 μέρες στην τρελογιαγιά" της Λώρη Κέζα: από τη Τζελίνα Βογιατζόγλου






10 μέρες στην τρελογιαγιά 
Λώρη Κέζα 
Εικονογράφηση εξωφύλλου: Κέλλυ Ματαθία Κόβο 
 Μεταίχμιο

  «Γιατί να μην πάμε να μείνουμε στη γιαγιά;», αυτή η φράση της Βιργινίας – της μεγαλύτερης κόρης της οικογένειας και αφηγήτριας της ιστορίας – έφερε αμηχανία στην ομήγυρη. Ήταν η λύση που όλοι γνώριζαν πως ήταν η μοναδική που είχαν, αλλά ταυτόχρονα δεν ήθελαν και να την επιλέξουν. 
   Δύο δεκαήμερα επαγγελματικά ταξίδια της μαμάς και του μπαμπά, που συνέπεσαν ημερολογιακά, οδήγησαν τα κορίτσια της οικογένειας, τη Βιργινία και την Καρολίνα, στα Βίλια κοντά στην «τρελογιαγιά» τους. 
   Μια αντισυμβατική γιαγιά που καπνίζει, οδηγεί μοτοποδήλατο, φοράει αταίριαστα χρωματιστά ρούχα και είναι χορτοφάγος! Δεν εμπνέει καμιά εμπιστοσύνη στους γονείς των κοριτσιών και γι’ αυτό αποτελεί την έσχατη λύση για τη φύλαξη τους! Η αντίδρασή της όταν της ζητήθηκε το δεκαήμερο babysitting ήταν καθηλωτική: «Γιούχου!!!» 
   Η συγκεκριμένη κραυγή ενθουσιασμού θα μπορούσε να συνοδεύει κάθε μία από τις δέκα μέρες που πέρασαν τα κορίτσια κοντά στη γιαγιά τους! Γιατί έζησαν ξεχωριστές εμπειρίες! Έμαθαν για την εξέγερση στο Παρίσι του ΄68, ταξίδεψαν με το μοτοποδήλατο στα Πυρηναία, κοιμήθηκαν σε ινδιάνικη σκηνή, έκαναν μια ριψοκίνδυνη ληστεία και παρευρέθηκαν σε έναν αναπάντεχο πολιτικό γάμο! 
   Η Λώρη Κέζα, μέσα από την άμεση, πρωτοπρόσωπη αφήγηση της Βιργινίας, θίγει πολλά θέματα όπως η ξενοφοβία, οι φυλετικές, εθνικές ή και ηλικιακές προκαταλήψεις, οι αδελφικές σχέσεις η αναζήτηση της προσωπικής ευτυχίας. Ζητήματα με υψηλό βαθμό δυσκολίας που όμως προσεγγίζονται απλά όπως ακριβώς το έχουν ανάγκη τα παιδιά. Η εξέγερση, για παράδειγμα, στο Παρίσι του 1968 εξηγείται με μεγάλη επιτυχία μέσα από έναν οικογενειακό καυγά! 
   Οι προεκτάσεις πολλαπλές και οι δυνατότητες αξιοποίησης του βιβλίου σφαιρικά πολυδιάστατες!

                                                Γιατί να το διαβάσω στην τάξη;

  • Μπορεί να αποτελέσει αφορμή για γνωστικά ταξίδια. Στο Παρίσι του ’68, στο Βελγικό Κονγκό την περίοδο της αποικιοκρατίας ή στα Πυρηναία Όρη.
  • Μπορεί να αποτελέσει αφορμή για τη δημιουργία projects με θέματα που έχουν να κάνουν με παράξενους κανόνες καλής συμπεριφοράς στις διάφορες χώρες, με παραδοσιακούς χορούς απ’ όλον τον κόσμο, με διαφορετικά είδη σπιτιών (με αφορμή την ινδιάνικη σκηνή) κ. α.
  • Το σύνθημα «Απαγορεύεται το απαγορεύεται» που συναντάται πολλές φορές στο βιβλίο μπορεί να μας οδηγήσει σε δραστηριότητες που έχουν σχέση με την αναγκαιότητα των κανόνων και των ορίων μέσα στην οικογένεια, στην ομάδα, στο κράτος, στις φυλές…
  • Εστιάζοντας στις παραγράφους που αναφέρονται στις συνθήκες ζωής των μαύρων στο Βελγικό Κονγκό (τότε) μπορούμε να αναζητήσουμε περισσότερες πληροφορίες και για άλλες χώρες (και τότε και τώρα), να συζητήσουμε για τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και να τα αναπαραστήσουμε εικαστικά με διάφορους τρόπους.
  • Είναι τέλος μια θαυμάσια ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με τις γιαγιάδες μας και να τις …ανακρίνουμε για το παρελθόν τους! Να καταγράψουμε ξεχωριστές, ξεχασμένες, μη ειπωμένες εμπειρίες τους και να τις κάνουμε ηρωίδες της δικής τους προσωπικής ιστορίας, μέσα από τη δική μας συγγραφική πένα!
Από τη Τζελίνα Βογιατζόγλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου